уште (прил.) - еден (зам.)

ЛЕНКА: (Од балконот) Ене го Маноил… Стрела!… Уби Турчин… Уште еден…
„Духот на слободата“ од Војдан Чернодрински (1909)
ГО - Еден ден М. Горки го видел Гогољ како игра шах со Ван Гог. „Знам една слична кинеска игра, ГО“, рекол Горки. „Се однесуваш ко горила, Горки!“, рекол Ван Гог. Тогаш случајно поминал и Гоја. „Си почнал да се гоиш, Гоја? Да не играш многу голф?!“, рекол зајадливиот Гогољ. „Ништо не е тоа во однос на Де Гол кој оди ’ор гол по мостот Голден Гејт!“, рекол Гоја. „Која година е ова?!“, прашал уште еден случаен минувач, филмскиот режисер Годар. „Ти годи да поставуваш вакви прашања?!“, му рекол зајадливиот Гогољ на Годар. „Ова е ко некоја готска приказна...“, промрморел во себе навредениот Горки. 42 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Тоа ви е како она песниче: „Уште една. Чекај, те молам, уште една, уште една! Знам една добра.“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Терминот „психоделично“ е кованица на уште еден истражувач на ЛСД - Хемфри Осмонд.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Многу години подоцна, уште еден великан, Жан Кокто се обидува да ги спознае тајните на опиумското искуство и, очигледно задоволен со доживеаното, во 1930. година, во книгата Опиум пишува: „Некои зборуваат за робувањето на опиумот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дојде време, о блажени, да ви преподадам и уште една дребулија: од раѓањето знак имам на грбот, нишан од Господа: мал црн крст.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Погледнав кон џипот; внатре, телото на Фискултурецот го притискаше телото на Луција; таа се бранеше (така барем мислам, но во ништо веќе не сум сигурен); јас зедов еден камен, го фрлив на покривот од џипот, а Фискултурецот се сепна; се сврте нагло кон грмушката, и јас видов дека на главата имаше маска; црна маска, бабарска, со четири дупки, за очите, устата и носот, четири дупки за три сетила; само очите му се гледаа, едното зелено, другото сино, и устата, и носот (дали го видов и тоа, или моите растроени нерви од ракијата и жегата ја произведоа и таа слика?); Викна: „Кој има таму“, а јас фрлив уште еден камен, и отстрана му го погодив фарот, и тој пукна, сол се стори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Пак кога знаат оти сакам да се женам и ќе им се запулам! (Општо смеење.) (на жетварките). Ајде мори, речете уште една!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И додека го водиме разговорот, ни се придружи уште еден маж.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Некогаш доцна можеше да види и едно бесшумно приближување на уште еден тих волк.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Неа снегот вредно ја пополнуваше. тој знаеше дека врнежот ќе може и да ја зарамни сосема, но дека и тоа ќе биде само уште еден привид.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Мобилниот кој стоеше на пространото биро на Ивона заѕвони истовремено со уште еден телефон.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
А Рада многу добро знаеше дека Томо е сместен во приватна куќа, во соба каде што имаше место за уште еден.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Прости Виктор, морам да побрзам дома. Со Томо имам уште една незавршена работа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И, го пронајде, тој и тој, женет тогаш и тогаш, за таа и таа и... чекај, да, да тука имаме уште еден брак, па уште еден.... па уште еден.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
„Има тука уште една, со три промени на презимето.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
А од далеку веќе се ближеше уште еден орел. ...
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Уште еден доказ, си рече Сандри. Уште еден дека знае: кога двајца пријатели одат во куќата на една недостапна жена, едниот сигурно е тука за да ја прикрие вљубеноста на другиот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Има уште еден во Стрелеско, вели тој.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Само уште еден тип живее во тој крај.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Не ќе те доцеди ништо: - под твоето дно - уште едно дно; - врз твојата синина остана птица да кружи - змија се веде на твојот брег и даб, кора од ветришта црна, вести: над сите невекови век, полкови матии непогуби!
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Земам парче хартија и срамежливо правам рекапитулација на сопствената кариера: добар старт, големи паузи, мал успон и веднаш потоа пад, повторно мал успон, па уште еден нешто поголем, па уште еден пад, па пак голема пауза...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
- Уште еден нов почеток на неговите многубројни приказни – се обиде Бојка да го релативизира она што им го беше порачал Виктор, додека излегуваше.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Пандо помисли дека зборува за него, та затоа се поднамести и начули уво.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Влече полека и длабоко како да сака во себе да ја замолкне вистината.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој сврте и тргна, а јас по него. На полјанката, потаму од селските гробишта, војниците копаа.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Седна на каменот и, бришејќи си го челото, промрморе: „Уште еден од нашето село... дваесет и шестиот.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден, па уште еден поглед од врелите извори на твоите очи. Плус, нежно намигнување.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Низ овие пусти улици сум само уште еден заборавен скитник.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Туѓа ми е љубовта небесна, ја чувствувам како своја тагата и омразата што ме опила и на дното од чашата како последна капка најпрефинето вино чека да се стопи на усните на некој безначаен лик.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Набргу надвор се слушнаа тешки чекори, покрај нив и уште едни поинакви.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)