Од другите станари сѐ уште никој ништо немаше забележано.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Стоеше сосем неподвижно. Сѐ уште никој не го беше удрил.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во годината 1984 сѐ уште никој не го употребуваше Новоговорот како единствен јазик за комуницирање, било при говор или при пишување.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пред неумоливата, татковинска вистина, која инаку, е општо позната, макар што тоа сѐ уште никој не го знае, бидејќи сѐ уште не се прочуло, Енценсбергер потполно занеме; делува како залутан молекул на една непријателска територија, која Србите секој момент ќе ја освојат.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Чувствуваме страстно задоволство, специфично локална наслада, додека пред нас се одигруваат колективни ритуали на транспаренција.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој подземен пат сѐ уште никој не го нашол.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Нејзе сѐ уште никој не ѝ го срушил приматот на најдобра мајка. Не ѝ се ни приближил!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Но можеби и ја примиле пораката од пиратот, бидејќи сѐ уште никој не дошол да ме побара, а веќе помина цела година.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Тие нејзини зборови уште никој не се нафатил да ги стави на хартија.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А лично сметам дека заслужуваат да бидат ставени на хартија.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)