Овие кукавици! Не е уште сѐ пропаднато. Арсо ќе се бори со сите вас, само е потребно присебноста да не го остави сека кога настапило решително време.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ноќта е црна постава на денот што се превртува како маскарада Таа е темната утроба на гласот што низ сите ѕвезди везе молчење Најмногу ги сака постелите кревки сред шумниот мирис на боровите Интимна е тогаш и гола како страст што низ смеа мами вечна тишина Па ако тлее нешто живо во неа ќе пеам што мртво не е уште сѐ
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)