Познавајќи ја двојната природа на играта, фанатично вљубен во преобразбата, можеби ќе се ослободам од луспата на времето и просторот, да се откривам, секогаш одново, во ослободениот свет на имагинарното.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)