Инженерите и теоретичарите ги користат Њутновите закони коишто се адаптирани за релативноста за да го проучуваат ова хаотично движење кое настојуваат да го избегнат, т.е. да му ја “фатат” структурата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Затоа само изгледа дека тие внесуваат спокој и ред во налудничавото, хаотично движење на животот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Во 1963-та година Мишел Енон, францускиот астроном што работеше во Принстон (голема погодност: американски компјутер!), заедно со мошне способниот студент Карл Хејлс, направи значаен пробој откако некои од тополошките идеи на Поенкаре ги примени за пресметување на движењето на ѕвездите во галаксиите, каде што орбитите на ѕвездите јасно покажувале премин од правилно во хаотично движење. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 86 Овие формули на Енон од тогаш се користат како парадигма за хаотичното движење во Њутновската механика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
На пример, Гастон Жили и Пјер Пату во дваесеттите години во Париз го проучувале посебниот вид на апстрактно хаотично движење, што доведе до убави и модерни „фрактални“ слики коишто седумдесеттите години ги правеше Беноа Манделброд во ИБМ.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)