„Пак нешто се занесуваш: да полетам како птица... како облак бел... вјавнат на коњ со бела грива - и што ти не!“ се подбиваше Љупчо.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ми се пристори, со прстиве би го допрел она парче небо високо и сино, наѕирнато меѓу листенцата од двете тополи.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Слегувај од висините и цврсто зачекори, братче.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)