Сарма и политика „Каква сарма витка мојата снаа од лозов лист, па цврсто стегната, па сите сармички исти, ’ко под калап...“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
На појасите и преку градите патрондаши со пo стотина фишеци; на колковите висеа штикови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Беше безнадежно, секој дел од неговото тело, дури и главата, му беа цврсто стегнати.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од нив не треба да се срамиме - констатира човечето со цврсто стегнатата уста.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Потонати во бради и коси, одамна непреоблечени, во чудна облека, ни малку слични на месното население — бели бечви со црни гајтани, арнаутски ќепиња, дебели клашнени обијала на нозете, завиткани со црни врвци до над колена, а на нозете меки говецки опинци, цврсто стегнати.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Идеше в клас цврсто стегната во мазна црвена кецела, особено светната по обемот на колковите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
„Ама јас никому не сум рекол...“ рече Влатко и се фати во лага - а што ако нешто разбрала од Теми, махинално погледна угоре и ја виде Теми - занемена стоеше - со показалецот на цврсто стегнатите усни - значи - таа ништо не рекла.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ќе седи тогаш на клупата под маслинките, се опрел со лакти на колена, ги пребира килибарните броеници, - старче со провиснати мустаќи, наклапушено со паларија што се чини секогаш понова од алиштата што ги носи; ќе си седи и го задоволува својот навик да ја гледа убавината на тукушто подраснати девојчиња, цврсто стегнати во црни гимназиски кецели со бели околувратници.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сите рафтови веќе беа исполнети со цврсто стегнати книги, една до друга.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)