широко (прил.) - отворен (прид.)

- Многу ми е жал... појаснуваше со треперлив поглед, и широко отворена уста на која играше полунасмевка, некако скриена а полна со љубов и широко отворени очи во кои стравот беше се завил до дно, а сепак од нив излегуваше љубов, па рече: - Јас ќе се вратам, чекај ме!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Таа, кога ќе влезеше неусетно во неговата работна соба да му донесе чај или нешто што беше подготвила за децата, ќе видеше на масата широко отворени книги, енциклопедии, атласи од областа на астрономијата, зоологијата, ботаниката.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Постелата му мириса на излачениот страв.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
И пак: Додека луѓето во страв и ужас се криеја, по келарите од куќите и најдлабоките засолништа, од милијардите ледни погледи на сивокрилните Сили што го затемнија небото, оние малкумина меѓу нив што не најдоа засолништа и се затекоа тука, гледаа во чудото што се случуваше пред нивните широко отворени очи, зашто силна светлина бликна од Светијата над светиите и пред неа се отвори тешкиот превез од прашина што надоаѓаше од пустината, а потоа се раствори и сенката на крилестите Сили што светлината ги претвораше во пламен и пепел штом ќе ги допреше, додека нивните трипати свиени шофари паѓаа во снопот, се палеа од неговата огнена сила и се спепелуваа како и крилјата на сивокрилите летачи што ќе ѝ се најдеа на патот на чистата светлина, додека спржените ангели со ледни очи крескаа во ужас и паѓаа одгоре и допламнуваа, превртувајќи се низ воздухот како огромни пеколни факли, а светлината што бликаше од скутовите на Храмот отвораше пат, угоре, кон чистото небо, та тогаш оние од Израилот што го видоа тоа чудо на светлиот пат што ја спои утробата на Храмот со разгрнатата порта на Небото, посведочија уште едно чудо во кое, полека лебдејќи, по патот на светлината почна да се искачува арката на Заветот со Законот во неа и фати да се оддалечува и се упати кон портите Небесни и кога овие ја примија се затвори капијата на Сводот, превез од темни облаци го препокри затвореното небо, а зракот од срцето на Храмот полека почна да слабее сѐ додека наполно не згасна, та во Светињата над светитите ја немаше веќе самата Светиња во која престојуваше Зборот Божји, а за земјата немаше веќе Законот Негов, само студениот ветер на темните Сили...  Доктор Корец ги отвора очите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ве гледа со своите широко отворени манијачки очи од разни маички и магазини и од полиците полни со детски играчки.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
matt groening ТВОРЕЦОТ НА СИМПСОНОВИ Не можеш да избегаш од него - насмевка што се заканува, чело на Франкенштајн.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Сè тоа мораме да го оставиме зад себе како детска илузија и да си дозволиме да влеземе во широко отвореното поле на можности.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Без исклучок, од страна на сите три нови господари, отпочнала да се спроведува политиката за денационализација и асимилација на македонскиот народ.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Како резултат на таквата поделба на Македонија и на македонскиот народ, понатамошниот заеднички развој на стопански, културно-образовен и целокупен општествено политички живот бил прекинат, а патот кон денационализација и асимилација на македонскиот народ, широко отворен.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Очите стојат широко отворени. Недремливи.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кучињата чекаа пред вратата. Им фрли по едно парче, внимавајќи да не се степаат, тие ги голтнаа лакомо, речиси без задржување в уста и со широко отворени очи пак се испречија пред Бојана.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во престрашените, широко отворени очи, како да навлегуваше и некакво друго чувство.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Во нејзините широко отворени очи се читаше сиот страв, преживеан минатата ноќ.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Очите ѝ беа широко отворени, со замрзнат страв во нив и со неизмерна болка истовремено.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Потоа лежеше на креветот со широко отворени очи и со глава полна со вознемирувачки мисли.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Тој, со широко отворени очи, вџасено гледаше во крвавата глетка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
- О, ти не спиеш! - се изненади Месечината кога ја догледа куклата со широко отворените сини очи. - Доцна е, полноќ ќе е скоро...
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Ја отворив влезната врата во дворот без шум и, оставајки ја широко отворена зад мене, веќе излегував на тротоарот.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Срнчето беше мртво. Главата му беше опуштена, олабавена, а очите широко отворени и замрзнати.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Важно беше само тоа дека сега мудрецот говореше од размо, од неговите длабочини, и веднаш почна своите мудри совети да им ги дели на обичните луѓе кои пак го слушаа со широко отворени очи и уши, како да сакаа наеднаш да го проголтаат сето од него чуено...
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Молк. Што ли зборува ова чудо од човек, си мислеше, кога му ги виде оџагорени, широко отворени очите, во кои јасно се огледуваше дел од небото.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Од малото рондо се дели широко отворена улица и продолжува долж морскиот брег. Тоа е градското шеталиште.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Не е слепо црево зафрлено на приграничната периферија, туку широко отворена порта и осветлен канал низ кој дење и ноќе се претура синџир од камиони, автобуси, патнички коли, отворена артерија која води кон светот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Кога дојденецот ја погледна сликата, се стаписа и остана така почуден и неподвижен со широко отворени очи.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Го забележа Јана и мигот кога со широко отворени ноздри го впива мирисот од рожбата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од широко отворената уста демнат две бели пили, два реда клинесто остри заби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Денот беше широко отворен над селото и од селото излегуваа миризби од зовриен грав, од запалени буништа што смрдеа дури долу, до училиштето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Толкава сила некогаш може да има соодветен прекор!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одеше низ виулицата, што свиреше низ улиците, со широко отворена уста, губејќи ги под нозете тротоарите; ветрот, според петербуршки обичај, дуваше во него од сите четири страни, од сите попречни улички.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Мене и на другите шпански борци во Шпанија ни беа широко отворени вратите на сите училишта, универзитети и институции да го довршиме нашето образование.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гледајќи ме в очи, со необична мекост во движењето ја повлече раката напред при што со средниот прст ми направи неколку витли во волната под јајцата, а потоа ја побара набрекнатата жила, меко допирајќи ја со јаболчницата од врвот на прстот, следејќи го така нејзиниот пулсирачки такт нагоре сè до широко отворената глава и устинката од која потекуваше бистра лигава течност.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Што остана од твоите очи?” ме праша.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Со широко отворена уста се шеташе по испотените гради, барајќи погодно место за да гризне, но Ниротакис високо се крена над неа и, оставајќи ја како зината мренка штотуку извадена на суво, сета своја тежина ја втурна во широко отвореното тело меѓу нозете на Деница.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Откако на Заим, кој со волксвагенот беше паркиран пред амбулантата во Драчево, му ги предаде Варја и Лина и тие заедно со Богдан Русимиров заминаа за Селишта, Авни сврте в десно и, по редицата од десетина бараки од почетокот на Ноемвриска улица, влезе со комбето во широко отворена порта и се паркира во дворот, на тревникот, пред мала приземна куќа.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Вие двете, смрдли светски, чудо сте невидено, вие сте пичка и пол,“ им велеше Андон, а тие се кикотеа и велеа „Ние сме две пички по пичка и пол, а ти си само едно куре,” и пак се кикотеа и, божем да му покажат кои се и што се, се лизнаа една на друга (испотени, тоа го направија лесно), Азра легна на креветот грбечки, Лилица помешечки легна над неа, но од спротивната страна на нејзиното лице ѝ ја пикна главата меѓу нозете и започна да ја лиже, чувствувајќи го истото меѓу своите нозе, подземајќи го тврдото и разиграно јазиче на Азра која, лежејќи под неа пак во најдолниот дел од отворот ѝ ги спушти средниот прст и показалецот до најдлабокото, при што Андон (за да им покаже кој е и што е) беше веќе качен над Лилица, со свиткани коленици по страните и со силен крик на страст заривајќи ја машкоста меѓу нејзиниот широко отворен задник, ѝ го полнеше анусот со сперма, пцуејќи ја, гмечејќи ѝ ги рамениците и гризејќи ја по плешките.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Прозорецот беше широко отворен и имав можност да се насладувам на свежиот воздух со мирис на бадемов цут.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Лилица изгледаше прибрано; тоа беше жена на возраст помлада од педесет години, со нагласена, дури невкусна диспропорција меѓу половината, силно стегната со свилен колан во розова боја, и широките колкови; жена со издолжено лице и мала уста, со костенливи, широко отворени очи од кои ѕиркаше прашален поглед и молба со неодложна потреба за објаснување на она што се случува во мигот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Тој куршум беше вперен во срцето на нашите чувства, а се распрсна срцето на твојот брат моја Сања,“ ѝ пишуваше Авни на девојката која остана во неговите сеќавања со широко отворени очи во триаголникот што со необично прави линии го формираше шамијата завиена околу нејзината глава.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Прозорецот на канцеларијата беше широко отворен и имав можност да се насладувам на свежиот воздух со мирис на бадемов цут.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За тоа време Лилица лежеше помешечки (некој, дали тоа беше Андон или Азра? – таа не можеше да знае, силно, со сета тежина беше потпрен на нејзиниот лев бут) и со едвај отворени трепавици можеше на елипсастото огледало со масивна дрвена подлога на наткасната од креветот да види дел од лицето на Андон: неговите очи, замижани, силно стегнати во грч, неговата издолжена, кучешка муцка и широко отворената уста која како да сакаше да каже нешто многу, и нешто важно, но наспроти тоа таа беше само нем отвор низ кој се истушуваше нешто низ гркланот, а доаѓаше одоздола, од душата, од нешто што таа не можеше да го види на огледалото.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Прв пат таа ноќ можев да ја видам пред мене во полумракот како нестварна жена во стварноста што ме давеше, со необично издолженото лице под расфрланите коси што се сплеткуваа со сенките од букетот во високата вазна поставена во аголот на собата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Така ми велеше и ме прашуваше загледана во мене со широко отворени очи (така ми се чинеше во ноќта во која ништо не можев да видам, во која никој не можеше да ме види) поткрената на прстите за да може полесно да ми се вџари во очите (сигурно ѝ се чинеше дека така ќе го направи тоа), да го открие одговорот пред да изустам, пред да ѝ кажам кој сум.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Имаше широко отворени сини очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ме гледаше во широко отворените очи со белки избраздени од стрнки на несоница.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Маме ви ебам“, им рече Андон, удирајќи ги двете по задниците со широко отворени дланки на што Лилица се изнасмеа необично гласно и, благо допирајќи му ги тестисите со раката пуштена зад себе и вовлечена меѓу нозете на пријателот, му шепна: „Малку ли ти сме ние двете, куре едно?“
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Потоа ја спушти главата на моето рамо плачејќи со солзи кои по снагата ми продолжуваа во конци со морничав скокот.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Во моментот кога Лилица почувствува дека јазичето на Азра ѝ се лизга првин сплоснато и плавно во движењето по широко отворените залисци, а потоа собрано, зашилено и тврдо како кучешки кур се вовлекува меѓу нив, најде начин да се повлече по креветот наназад, ја потпре главата на ѕидот, си ги фати со двете раце нозете на задниот дел од колениците, ги крена високо и почувствува како Азра многу полесно влегува во неа со јазичето зашилено и тврдо како кучешки кур, за да го лизга нагоре и надолу и во исто време почувствува како најдолу, уште подолу од распенетиот дел по кој скокаше јазичето, показалецот и средниот прст на девојчето со брз ритаам и длабоко се вовлекуваат во неа, додела Андон офкаше од сласт или од тегоба држејќи ја Азра со рацете од по страните за да не се одвали, бидејќи во тој миг таа беше потпрена или, поточно, обесена на неговата машкост, беше закачена како торба на закачалка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
На горниот дел од тестената маса, што продолжуваше до тилот без ниту едно влакно коса, беа сместени широко отворени костенливи безизразни очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се врати наназад, се потпре на испружените раце, со широко отворените бутови силно притисната на мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Колку побрзо ќе ѝ погледнете на реалноста со широко отворени очи, толку подобро.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ја гледаше со широко отворени очи. Молчеше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Деница го гледаше со широко отворени очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Помогни ми за да си помогнеш,“ рече гледајќи ме со широко отворени очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Џипот мина крај густежот и по неколку метри сврте на левата страна и влезе во еден широко отворен хангар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Круме беше вжарен, со широко отворени очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И долго потоа се смеев како луд во ноќта која упорно ми го крадеше сонот наведувајќи ме да гледам во нејзината темнина со широко отворени очи.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Сонцето веќе беше зајдено и низ широко отворената врата во хангарот влегуваше тежок, влажен воздух.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Марија лежеше со широко отворени очи.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Со широко отворени очи, полни со солзи, со измешано чувство на радост и тага, Марија гледаше во сликите...
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Пелагија, таа, кутрата, ќе го земе под своја рака! и спуштајќи ја главата над бовчата што ѝ служи како перница сосема ќе се доразбуди оти врз нејзината глава ќе првне нивниот петел и со кокодакање и удирање на крилајата ќе избега низ широко отворената врата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Бабата Петра се пули во неа со широко отворени очи, Чана знае што прашува нејзиниот поглед, ама таа нема што да ѝ каже.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Прозорците беа широко отворени.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Вујна Клементина, додека ја слушала внимателно милосрдната сестра Амелија, гледала кон морето, низ широко отворениот прозорец.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Беше висок, со стамена става, со густи негувани црни мустаќи, со широко отворено чело.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А јас ќе лежев тука, со широко отворените очи и ќе треперев, а Мама во другата соба.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Илчо со широко отворени очи погледна кон баба си.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
На зајдисонце Крстовица не излезе на џадето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Си ја разврза шамијата и полека почна да си ја расплетува долгата и дебела плетенка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Имаше големи, секогаш исплашени и широко отворени очи, а усните секој миг му трепереа од липање.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Очите, широко отворени, се полнат со исчекување, а под црниот фустан затупкува срцето - мајчински, ненаситно, раскинато. кутро, скршено, окрвавено, огнено, загрижено, нежно, болежливо, доверливо, загорчено, болно, рането, натажено, ожалостено, растревожено и преполнето со исчекување - кај секоја поинаку и поинаку.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Тој загриза усни за да го задржи липањето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И тие во програтките и во пазувите на мајките ја споделувааг судбината на понижени испадени и со широко отворени очи гледаат како исплашени пилиња.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ние го задевавме, го поттурнувавме, му се смеевме, а тој, навален на ѕидот плачливо викаше: - Мамооо!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
„А помеѓу растурените коски и засекогаш широко отворените очи на тие несреќници на ридот се наоѓаа и рацете, и немирните души и на моите најмили, оти смртта и не разгледува многу внимателно кој е кој и чија мајка плаче по своето чедо.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Треба да научиме да им се радуваме на изненадувањата, да ги подадеме рацете за нови прегратки и со широко отворени очи да ги прифатиме работите што доаѓаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
И покрај толку преживеани лични трагедии, драми, несреќи, разочарувања имаме право на радост во животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Го сакам мирисот на твоето постоење, сакам кога разиграно ќе поминам со прстите низ твојата коса, ги сакам твоите прегратки, го сакам погледот од твоите топли, широко отворени очи.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
А за тоа е потребна или храброст или широко отворени очи пред суровоста на реалноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Широко отворени очи, топол јужен ветер, парче сино небо, доволно за среќа, едноставно, вистински, искрено.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Гледајќи го својот лик во нив се чувствувам живо и знам дека во нив се раѓа цел еден свет.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Повелете. (Пауза) Чуден сјај во очите! Постојано широко отворени! Ретко клепнува!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Во тој контекст се цитира текстот на Влахов каде што тој истакнува дека "Вардарска Македонија, која влезе како федерална единица во новата федерација, демократска Југославија, како и Пиринска Македонија, во рамките на, сега, демократска Бугарија, не само што не ги загрозува безбедноста и интересите на Грција, напротив, таа подава широко отворени раце за соработка кон сите мирољубиви демократски народи".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Известувачот нагласува дека тоа, според Влахов, било кршење на „принципите на националното самоопределување и принципите на Атлантската повелба“ и дека тој, „во името на македонскиот народ“, кого го претставувал, најенергично протестира против изјавата на грчкиот Претседател на владата како „целосно неоснована“, а исто така протестира и „против угнетувањето и насилството на македонските антифашисти во Егејска Македонија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
- Захрчи, се засркна, воздивна, тивко нешто промрморе и во широко отворените очи се замати небото.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Гледа во бистрата вода, а во неа широко отворени очи, слични на очи на исплашена срна, лице огрдено од лузна, збрчкано чело, стегнати усни и вилици, прекршени веѓи...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Срамота! - подвикна пак и рече: - Нашите браќа таму се борат - крвават - тој покажа на кај Бела Вода – а таа Бела Вода - планината над Герман, а од таму, од Отешево како на дланка се гледа и Лунѕер и Врба - Јани покажа на широко отворената дланка - како да ги имаш на дланка, така се гледаат...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Полека, за да не го исплаши, нежно го фати и го стави нa широко отворената дланка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Раседнатите околу огнот откопчуваат шинели, зеваат со широко отворени усти.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Разигран е пламенот во широко отворените, бистри и недогледно замислени очи на Велика.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мита со широко отворени очи, сврте лице кон Циљка, подигна рака и, давајќи знак да прекине, ја праша: - А да те опитам, Циљке...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Во широко отворените очи - вгнездени желби.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Пела и во сонот се појавуваше како сонце, бело бело и топло а потоа таа викаше бате Дончо јас и ти сме брат и сестра нели а тој нема глас да ѝ одврати дека тие двајцата не се брат и сестра само нивните мајки во исто време ги имаат родено и оти се најдобри другари им кажуваат дека се полубрат и полусестра и сакаше да ѝ каже дека се само две деца таа момичка а тој момче нели таа женско тој машко како што има жаба машко и жаба женско како што има гугутка машко и гугутка женско како што има којн машко и којн женско како што има вол машко и вол женско и ние сме како нив и токму ска да ѝ каже во што е разликата меѓу машкото и женското го изгубува привидот на Пела сонцето и белото и ќе врекне со широко отворени очи Их, пак само сон!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Очите ни се широко отворени кон небото.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кога сум премногу радосна мене ми се случува и да скокам, и да рипам неконтролирано, а таквото нешто во овој случај можеше да биде и навистина опасно, оти јас седев на килимот врз мојата работна маса, таа пак е веднаш до прозорецот кој во тој момент беше широко отворен.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)