што (прил.) - изгледа (гл.)

Само еднаш Винстон улови една реченица - „целосна и крајна елиминација на Голдштајнизмот“ - исфлена со голема брзина и, како што изгледаше, целата во еден дел, како печатарски слог излиен во едно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа изгледаше исто онака вретенесто и далечно, како што изгледаат рибите во матната вода, а тој никогаш не стаса да го дофати ни со мислите тоа меркање, што изгинуваше наеднаш, за да се појави пак на она место, каде што најмалку го очекувал, и во оној миг од разресената лента на сознанието, каде што најмалку можеше да го осмисли.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Не постоеја докази, само краткотрајни погледи што можеа да значат било што или ништо: делови од прислушнати разговори, бледи чкрабаници по клозетските ѕидови, еднаш дури, кога двајца странци се сретнаа, едно мало движење со рацете што изгледаше како да може да биде знак за распознавање.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој, кутриот, откако ги преброја парите, откако пресмета во главата со очите превртени нагоре, толку беше очаен што изгледаше како смрзнат.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)