Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Козјото време течеше со својата неумолива логика, посилно од идеологијата што сакаа тие по секоја цена да ја наметнат...

„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)

Се наоѓам каде што сакам. Секаде и никаде.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

- Ќе стасаш, - ми вели и како божем ми кажува што сака, ама јас не знам ни што ми кажува а камоли што сака.

„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)

Настапи долго молчење. На домаќинот му изгледаше како лицето на трговецот да го беше видел негде. Но каде?

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Домаќинот ја отвори вратата, не го позна и праша: - Молам, што сакате?

„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)

Една од приказните кои оделе со Луовата слика била за некој манијак кој убил четиринаесет деца и го снимил нивното врескање, за да може после да дрка секоја вечер во шталата, а Џоновата слика се појавила заедно со една приказна за некој тип кој го убил својот љубовник затоа што сакал да се ожени за неговата сестра, а овој не сакал сестра му да се омажи за педер.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

Лу ми раскажуваше како со недели тој и Џон јаделе само pop-corn, а пари набавувале главно од давање крв и позирајќи за таблоиди на кои им беа потребни фотографии за шокантните приказни.

„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)

- Што сакаш? - зборнува Соколе, одеднаш свестен, можеби од изненадата колку брзо се снаоѓа таа во ова небрано лозје. - Да наберам грозје.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Тој е мој човек, молчи како гроб, можеш да му кажеш сѐ што сакаш.

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

Дојдоа кај мене, излеговме вака - ќе лумпуваме, вели, вечерва, бај Рангеле, па што сакало било!

„Послание“ од Блаже Конески (2008)

На вратата полека и плашливо се покажа лицето на Калчо. - Што сакаш? - стрешти учителот.

„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)

Не само јадење и пиење, ами отворија и бакалница, та дури и магацин со обуш и облекло и разни ситнурии; огледалца, мониста, прстенчиња, обетчиња и којзнае какви ситни ѕрнѕурки, кои по Европа се продаваа по десет и педест за пара, а овдека Челебијата си ги определуваше цените како што сакаше и колку што сакаше.

„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)

Му одаде Павле достојно признание на палтото и ѝ кажа на жената да не го става в орман - отсега ќе го носи само покуќи.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

До година бездруго... па што сакаш, секој ден само со него.

„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)

Како и да е, Милан сакаше петлите да бидат тука околу него, како што сакаше да му висат тиквите, тиквичките и лејките во работилницата.

„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)

И така, ја сторивме работата. Без грешка. Како што сакаше Комитетот.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Затоа јас тебе не ти се лутам што сакаше да ме исплашиш. Ама ти самиот се исплаши.

„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)

Но Даскалов не отстапуваше: „Можеш да мислиш што сакаш, но јас сум уверен дека Иван е плод на здрава љубов, за жал настаната во чудно време во кое на љубовта не и било дадено да одлучува“, ја разлагаше Даскалов упорно својата теорија.

„Синот“ од Србо Ивановски (2006)

МИТРЕ: Не знам што сакам, (ја зема главата во обете раце) главата ми е како бутин! (Седнува на големиот куфер, покрај малото, и очите не ги тргнува од него).

„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)

Кузман и јас, фантоми, пишуваме писма и бараме со нив сѐ што сакаме.

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

- Ти ... Што сакаш ти? Или бори се - или... Гледај, ме уапа...

„Улица“ од Славко Јаневски (1951)

Рече: - Не треба. Сега од овие работи имаме колку што сакаш. Носат луѓето од секаде...

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Се разнесе смеа, а полицаецот ја фати под мишка, ја тргна настрана велејќи и на грчки: - Бабо оди си дома и остави ги луѓето да си зборуваат како што сакаат.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Знаев што сакаше со тоа да ми каже.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Сѐ одеше мазно, без опирање, онака како што сакаше самиот.

„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)

Знаеме ние многу арно што сакаат тие!”

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Јазикот е средство со кое ние дознаваме што мисли, што чувствува и што сака нашиот собеседник.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Што гледаме ние во најновата бугарска историја? Бугарија добива политичка слобода, најважното нешто во народниот живот, уште тогаш кога кај нив немаше народни идеали, кога и самите не знаеја што сакаат.

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Се поставува прашањето: кој ни го клал името, што сакал да означи тој со него кога нѐ крстил и што разбираме ние под името Бугарин кога се наречуваме со него?

„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)

Онисифор Проказник ја гребеше со нокти брадата. „Да појдам и да пијам со нив? Не верувам дека ќе ме пречекаат со раширени раце.“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Пред да му се стемни, пред до клепки да потоне во поплавата на безумноста видел дека небото над него е мртво око на закланата вселена и видел во тоа око блескав цвет од лилава и бакарна и зелена светлост, за да му покаже во што да го забуцал ножот.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Не се дорекол. Гавруш Пребонд сепак знаел што сака тој да каже.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

„Ти кажав. А ти - како што сакаш. Како поминавте во Лесново, што гореше?“

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Ни на луѓето сме им должни ни пред бога сме виновни, и пак ...

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

- Што сакаш ти, Онисифоре? Кажи веднаш.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

ЛУКОВ: Што сакаш да кажеш?

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

МЛАДИЧОТ: Организирајте го Вие само среќавањето со Ѓорчета, па после барајте од мене што сакате.

„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)

Русе седи на мостето, На мостето искршено, Банџе се вози во чунчето, Во чунчето на предница: (арија) Сам си весла, сам си прави, Песна пеи, лудо, сѐ за тебе, Песна пеи, лудо, сѐ за тебе Како да те, мори, граби! (арија) Бог да бие, Русе, твоја мајка, Твоја мајка, Русе, Ангелина, Што не те дава, Русе, кај што сакаш, Тук’ те дава, Русе, кај што нејќеш... (Додека Антица, потресена од песната, силно плаче, кумот расположен гордо го отресува ќесето и фрла бакшиш во дајрето).

„Антица“ од Ристо Крле (1940)

Во главата сѐ уште немаше избистрена слика, не беше до крај сигурна што сака.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

- Ма, дај Радо, не врти како дожд околу Крагуевац. Кажи ми што сакаш да ми кажеш. - Па кога веќе запнуваш, отворено те прашувам.

„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)

Водата се смири и раскажува (на оние што сакаат да слушаат), а Огнот, кој на денешен ден пред многу години го запалиле, една грда издупена кофа, со малку заматена „водичка“ го изгаси.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Ноќе, го викаат, не е за арно. Сепак, се огласува. Кој си? Што сакаш? И сѐ така, како што е ред на село.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Гледаше во нас. Можеби бараше сочувство за себе. Беше еден од оние што сакаат да се сожалувани.

„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)

Знам секој што сака да ме праша, а не знам што да одговорам, вели, и само си отпива од ракијата.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Што сакаш да направам, велам, и тоа малку ќе се успокои, ќе се уталожи од гласот мој.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

- Што е, прашувам, што барате, што сакате од мене?

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Што сака нека ми направи, ќе одам на меана. Сигурно пак таму клинчи, се кости, да се раскости. Ракијата главата ќе му ја земе.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Кога го виде кроткиот изглед на Акакиј Акакиевич во неговото старо виц-мундирче, тој наеднаш се сврте накај него и му рече: „Што сакате? “ – со отсечен и цврст глас, за којшто имаше вежбано намерно во својата соба, сам и пред огледало, една недела пред да го добие своето сегашно место и генералскиот чин.

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

На генералот, којзнае зошто, ваквото обраќање му се сторило фамилијарно. - Па што ви е, милостив господине, и натаму зборуваше отсечно, зар не го знаете редот? каде сте влегле? не знаете како се одвиваат работите?

„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)

Чекаат. Има таква граѓа, рекол настариот. Колку што сакате има.

„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)

Биди она што сакаш, а не она што треба.

„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)

Дедо му Аврам кога лежеше болен и кога вака му доаѓаа луѓе со понада, велеше: „Во животот човек може да ти направи зло колку што сака, тоа се простува, но најтешко е ако пред умирање не ти обрне внимание, ако во тие моменти ти се сити или свети...“

„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)

Стоеја потпрени еден на друг и се срамеа. „Остави го, Мироне“ , рекоа. „Тој е сакат.“ Во очите им лежеше лилава меланхолија и молеше - остави го Мироне, а тој, насилник со жед на сувите усни, уште еднаш праша со закана крстосувајќи ги рацете на гради: „Што сакаш ти?“ На ниското чело можеше да му се прочита дека знае да биде до крај безмилосен кон противниците.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Во браќата пак се разбуди злото. Што сакаш ти, коњ со шест нозе, но тој, арабаџијата, ги познаваше коњите.

„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)

Чувствуваше нешто многу силно во утробата, нешто што притиска од внатре, што гори, што се буди, што сака да пробие и силно да ја распрсне својата светлина насекаде од себе.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Тие се должни да го спречат изгладнувањето до смрт на своите следбеници во доволно големи бројки што би можеле да бидат незгодни, и должни се да останат на истиот низок степен на воена техника како и нивните противници; но кога минимумот е еднаш веќе достигнат, можат да ја извртуваат стварноста како што сакаат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

На извесен начин таа сфаќаше дека и самата е осудена, дека порано или подоцна Полицијата на мислите ќе ја фати и ќе ја убие, но со друг дел од разумот веруваше дека е можно некако да се создаде еден таен свет, во кој можеш да живееш како што сакаш.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

„Правете со мене што сакате!“ се дереше.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Тие можеле да прават со вас што сакаат.

„1984“ од Џорџ Орвел (1998)

Внатре беше осветлено, сѐ беше осветлено, разната стока и оние легнати, долгнавести, големи тегли со бомбони, со отвор однапред во кои продавачот ја пикаше раката и вадеше колку што сакаш. Ние тројцата бевме одоваде тезгето.

„Братот“ од Димитар Башевски (2007)

Премалена си од нејадење и од искачување наугоре. Секоја ден одиш... чекаш... се враќаш нажалена. Пердувче си се сторила... Ајде касни ! Од што сакаш - касни.

„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)

- А што сакаш да речат... Зар паника да создаваат... - му рече Тане.

„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)

Коли, беси, дери, печи, сѐ што сакаш прави, ама тоа НЕ!

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Војникот веднаш се сврте кон бабата и божем сострадателно ѝ одговори: – Што сакаме? Ништо!

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

Китките од шарената узда му паѓаа над очи и мошне го нервираа, но знаеше што носи на себе, та не се осмелуваше да прави што сака Свиленото сеџаде светеше врз седлото, а златните пулејќи на уздата ласкаа на есенското сонце.

„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)

— На лицето ѝ се оцрта задоволство, дамарите ѝ се разработија и доби сила и кураж што побргу да стигне до постелата, да легне и да го погледне тоа стаорче што сакаше да ја отера в гроб.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

А тоа „помалку нешто" беше интернирање во внатрешноста на царството: да не им мател вода по Мариово, да можат тие слободно да вршат што сакаат.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

— Море, доброутро, домаќину, бре! — вика Манџик, братучед на Крлета и сака некако да го протера слепото магаре покрај Малови, ама овие знаат тој што сака и со една сопа го нападија над кале.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Крчо си затера свој живот. Со платичката од шеесет лева месечно се облече „по френски", се обу со офицерски чизми, та дури имаше пари да и купува, сега слободно, на Нешка што сакаше.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Нунката се вџаши од чудо, се изненади, изнацука на убавините и умот што го направил ова „чудо", и разбра што сакаше да разбере!

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Со кинеските пагоди кохабитира мексиканската чаршија Олвера Стрит, место на кое малиот скитник Чарли се бореше со лошите државни чиновници што сакаа да му го одземат синот.

„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)

„Што сакате?“ ја завлече едната ракаво раскопчаната блуза, но пред тоа одговори, брзо уште пред да го чуе прашањето како за некого да научил напамет еден невешт изговор: „Војската ја напуштија активните офицери.“

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

„Симбол на вашиот живот, господин докторе.“ „Што сакате?“ праша.

„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)

„Слегов затоа што сакам нешто да кажам. Оди на доктор. Тоа е сѐ; затоа се симнав.”

„МАРГИНА бр. 34“ (1996)

Каде ни се заборавените зборови пред кои запиравме како пред можност да се најде изгубеното каде се зборовите дрочни со смрчки зборовите што нѐ попрскуваа со нектар и семе по крилцата и ципите срамежливи и бесрамни зборовите заради коишто капаците би си ги склопиле и би се префрлиле слободно во другото тело како во свое во своето како во туѓо по архимедовиот закон со озрачени души да не останеме полуживи и сами вечно и од јазикот да се откажеме доброволно, како од љубовта при сѐ што сакавме да бидеме заедно уште, огин-и-ништо залудно!

„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)

- Како што сакаш, - му рече Волкот, божем со сожалување, ти сам си се осудуваш на смрт од глад и од жед.

„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)

Таксистот повторно звучеше збунето: Како што сакате.

„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)

Затоа ѝ беше потребно по неколкупати да му повторуваш што си рекол, ако сакаш да сфати дека му се обраќаш токму нему, а потоа ќе требаше да му објасниш која ти е намерата или што сакаш да дознаеш.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Зар навистина сметаш дека постои некој кој би убил заради Сузи па ти сега сакаш да му се светиш?

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

„И што сакаш да речеш“, ѝ велам, „дека некој луд се нашол да си ја клава главата в торба заради една нејасна врска која почнувала и завршувала во оние сопчиња на вториот кат!

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

И кога грешиш, и кога не ќе ти оди како што сакаш, не губи волја, не обесхрабрувај се...

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Едната камера ја снима статијата што се чита, а другата го снима погледот на испитаникот, т.е. каде му е насочено вниманието.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Мошне е важно испитаникот слободно да си го чита часописот и да се задржува каде што сака и колку што сака.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Резултатите од снимениот материјал внимателно се прегледуваат и се прави споредување меѓу степените на внимание упатено кон тест- огласот и другите огласи.

„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)

Породувањето конечно беше извршено и У дојде на свет будна, токму онака како што сакаше мајка ѝ.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Неговите некако се помирија со опсесијата на својот син единец, па го оставија да прави што сака.

„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)

Не може да се рече дека совеста воопшто не го гризеше, но откако сфати дека наутро може мирно да спие, да јаде каде сака, што сака, врз каков сака чаршаф и да носи каква било кошула, тежината во градите му исчезна и престана да слуша Бетовен кога одеше на работа.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Баба ми чека да се јавам по пет минути, исто така.

„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)

Прати ја – Господе! Прати ја онаму каде што сака да стигне (но потруди се и јас да бидам таму)!

„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)

Што сака нека биде, желбата што го носи е поголема од дебелината на снегот, посилна од гладот, од свирењето на северецот.

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

- Добро, добро – попушти Дедо Мраз штом виде дека пречканицава со налудничавково не води никаде – биди што сакаш, викај се како сакаш, па и Нероден Петко, само кажи ми едно: каде се наоѓаме и што се случува со нас?

„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)

СОЊА: Прави што сакаш, само вади го одовде сосе овие ѓубриња.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Правите што сакате. Само немојте царот да го пцуете.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

СОЊА: Што правиш. БОРИС: Што сакам. СОЊА: Зошто заклучи? БОРИС: Да нема бегање. СОЊА: Отклучи да излезам.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

- А што сакаш да правиш? - Јас, сакам, едно училиште да отвориме таму.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Што сакаш, косата да си ја кубам? Детево треба да го изранам, да го кренам на нозе, да ми го продолжи сојот оти инаку ќе нѐ истребат.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

По нивното заминување дворчето се прошири, се направи место и за Мурџо кој слободно се појави од зад куќи вртејќи со опашката и поздравувајќи се со Деспина и Роса со душкање за на крајот да се примири крај Пела дозволувајќи ѝ што сака да прави со него.

„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)

— Што сака нека биде, велам, нели чекаме да нѐ стрелаат...

„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)

Најмалку што сакав е да го работам она што ретко кој го признава за вредно во овој стереотипен свет.

„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)

На Цане му дадоа еден динар. И му рекоа да си купи со него што сака.

„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)

А и јадењето! Фрижидерот секогаш им е полн, Љубе одлично знае да готви, а најмногу ми се допаѓа кога со Саше ќе не прати по пиво, ќе рече три ладни од фрижидер пивца за мене, а за вас што сакате, сладолед, кока-кола купете си по своја волја.