што (прил.) - си (гл.)

„Остани каде што си!“ рече гласот. „Сврти се кон вратата. Не мрдај!“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
ПОЦКО: (Цацка со јазикот.) Цт, цт, цт,! Бре, бре, бре! Не знаев дека си таков абдал, ако си ми син.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ПОЦКО: Прв, па прв! Што си ќускија! А што би било кусо да биде и втор, трет...
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Какво лажење, му велам јас, не сум дете. Дете си ами што си, штом вака збориш, ми вели тој.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Сум чула нешто, вели. Што си чула, прашувам. Дека спиете заедно со мажите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Од кај си, што си, ништо да не знам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Па после, не знаеш што си видела на јаве, а што на сон...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Аман, Оливеро! — Што си се разработила и ти ко смртта, ќе ми вели. — Како, ко смртта?
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ако земеш Екстази, веројатно во извесен момент си внел во себе едно или сите овие нешта, бидејќи повеќето од она што Херман го нарекува „срање“ си го наоѓа патот до другите земји (Британија) каде што нема тестирање, па можеш само да претпоставуваш на што си.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Виолетовото значи кокаин, зеленото хероин.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
- Не смеј ме, Леме, - рече Кејтеновиот син, - не прави се поумен отколку што си, не прави се дека сѐ можеше да знаеш.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако сакаш да знаеш, во сево ова има толку многу конвенционалност, што сега веќе може да возбуди само некој оперски херој како што си ти.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
- Абре ти си, Јоне, го прашувам, абре што си легнал овдека?... Дувот ми го зеде, му велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)