јако (прил.) - момче (имн.)

Без интерес гледаше: по модрата врвица кон девојката се движеа тројца - јако момчиште и двајца кепеци.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
И он добро и јако момче, баш така.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)