Јас, напротив, велам дека алхемијата беше јасно присутна кај Марцел Дишан, и дека било каквата алузија кај него беше потполно намерна, во рамките на таквото интересирање за езотеричното, карактетистично за надреалистичкото движење.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Уште една тенденција навлезе во средиштето на таа уметност, тенденција значајна за „техно-уметноста”; се работи за уметничко демонстрирање на научни начела и постапки, посебно како чувствено допадлива и јасно присутна инсценација на конструкцијата”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)