Оти, со доаѓањето на денот, јас го имав Земанек; Земанек беше веќе во Партијата, со мене; одевме заедно на сите кружоци; тој напредуваше одлично, и набргу ме надмина и мене во Партијата; таа наша упатеност еден на друг, преку партијата, ми пружаше утеха и мене, а верувам и нему, после она што му се случи на Јан.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Таа беше тука да ја подучува за да го научи италијанскиот јазик а верувајќи дека, играјќи со сефарадските дечиња, ќе го научи и ладино јазикот со кој, во Солун, се служеле шпанските Евреи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„А кога некој не верува дека морето се отворило, а верува дека само Бог може да го отвори морето, дали тоа значи дека не верува во Бога, или не верува во човека?“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Благодарам за искреноста. А верувам така беше.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)