а (сврз.) - мил (прид.)

И така, перам: наведни се, исправи се. Јас чукам на каменот, а милото чука во мене. Клоца, ме жегнува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
На крајот дури и аплаудирав, како на вистински концерт, а Мила стана и се поклони како пред вистинска публика. Потоа заедно вечеравме.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Додека јадевме во кујната, Мила рече: - Е, да знаеш, сон ми е да можам да вечерам кај тебе без да морам да барам дозвола од моите. Блазе си ти што тебе не ти забрануваат.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)