Ми се врти ко на трчање, што се вели, да не знаеш кај си подзапрел, а каде си продолжил.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Ајде, спомни ми барем некого со кого вечераш најчесто - праша таа.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- А каде вечерате? Ѝ реков дека местото на вечерата било најчесто овде, под Сина Скала.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
– А каде ви е сега тој клет Чанга? – продолжи шефот. – Чанга е во паркот! – извикавме едновремено, ние децата. – Шипинки во паркот!
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
- А каде живеат? - прашав. - Долу, во полето, по оризиштата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од ден на ден, во очај што водат И каде одиш ти и каде другите одат А каде мислата го губи својот пат? (В Мрак, в маглини, в пеплишта ил в Ад...) Сплоти се во едното Космосот е твојот вечен дом а космосот тажачка што ја практикуваш Весели се, живеј, не стивнувај!
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
Знаеш дека таа вода мириса?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)