Тој, меѓу другото, ќе треба да го реши и прашањето за официјалниот јазик, а пак да го оставиме официјалниот, прашањето за јазикот во училиштата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Настапија тешки часови. По цели дни таа плачеше, а пак јас како некој инквизитор полуден од љубомора - ја мачев, ја навредував и страдав заедно со неа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Окото: иако има голема дарба да продира дури и во невидливите работи, може да биде и мрзливо или незаинтересирано а пак намерно да подзамижува, некаква своја лукавост тогаш сака да покаже, доколку се работи за нашата себичност.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
А пак јас, тежев како камен врз него, тешка од тешки мисли, тешка од ТЕШКОТО- ОРОТО, кое во мене без престан се играше, па како лута змија отровница, под срце да ми се беше завила, ми тежеа и рацете и нозете и снагата, иако не беше многу ухранета.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Секогаш беше со едната рака во џебот, а пак сега со двете.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Баба ми ги меси најубавите кифлички на светот, а пак, мекици! Чудо од убавина!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Други баби и дедовци немам.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Којзнае колку пати си ја слушнал песната, а пак мислиш дека за првпат ја слушаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Логорот во Тајшед е блиску, речиси до пругата, а пак си мислиш далеку, којзнае до каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми е гроза од телото, а пак идам да го спасам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама, таму што немало да видиш, а пак не ти е за верување.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Толку многу ме боли, а пак не ја давам да ми ја сечат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А пак тие зачекуваат на старците да им се скорнат некогашните мераци, да им забаботат дамарите од далечните спомени за ората среде село, нозете да им се раздвижат.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Ме разгледа мајката и бидејќи немав никаква мама, ме даде на продавачот, а пак тој стави врз мене едно моливче број два, нѐ завитка и така нѐ подаде на мајката чиешто девојче станало прваче.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
А пак еден осамен, невидлив ут, си го прогласив за дворски шут.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Оти луѓето лоши, времињата не чинат, а пак треба да се живее некако.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Како со мене да зборува, а пак не со мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А пак не му мислам лошо, никому не му мислам лошо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нивниот глас не стасува сиот до ушите наши. А пак, ти крева морници.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Господе, се чудам, па тие не мрдаат со нозете, не одат, не чекорат, а пак ми се оддалечуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Празна е постелата, празно е сѐ пред мене, а пак ми е тесно. Никаде не ме собира.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А пак се гледам само сам. Може овдека ми е крајот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А пак, некако вјасаме. И сѐ вјаса со нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А пак трчаме да му го земеме на другиот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Влегувам дома и си зборувам со Ѕвездана, а пак сама со себе: - Е, ја испратив Капинка, синко, велам, си отиде Капинка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)