а (сврз.) - ти (чест.)

Се сеќаваш ли на таа со топлина смирена ноќ, и ние двајцата, со пот соединети, треперејќи како низ Плажата Оак Стрит да беснееше некој вонземен ветер којшто само ние го чувствувавме?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Само јас заминувам, а ти ќе пееш како единствена тишина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Колку навикнати бевме несмасно да се плеткаме, колку совршено непогоден беше нашиот тајминг, како мислевме дека енергијата е екстаза. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 177
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
А тој ќе пее: мајка ми ја нема и јас ја барам зад времето!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
4. Веќе се враќам: годините во оро задушница им праќам; сегде познати лица нигде, нигде птица Рајот го чека крај нема спас, Матеа и ангелите патеа а ти а јас...
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
На ќор-сокакот на нашата „патека на љубовниците“- споредна уличка со напуштени фабрики - каде што јас го усовршив движењето на прстите со кое за миг се откопчува градникот; зад јоргованите во Паркот Маркет каде што прв пат ме допре преку фармерките и твоите пупки, набабрени под проѕирниот памук, ми се чинеа лилави како јоргованите; на балконот на новиот Театар Кларк каде што си ги избришав дланките од солта од пуканките и ги протнав меѓу твоите бутини, а ти прошепоти, „Се чувствувам како Дорис Деј да нѐ гледа,“ - и тука не го направивме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)