Зборовите ми врват некаде далеку, ама ги слушам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ни кога патувам за Истанбул не ги редам еврата и доларите, ама ги носам блиску до срцето во ранец префрлен како поштарска торбичка преку рамо и никогаш, ама никогаш не се делам од него.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Не му се дели од нас, му навираат солзи, ама ги голта. Не ги пушта на земја, не остава да му се видат... 222
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сепак, не им истури се, ама ги благослови: - Да ви се истури небото толку и да ви се исфрли морето толку колку што ви е мило во душата!
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)