Илко се сета дека дедот Карабуклија му рече на дедот Петка, оти тоа џереме не знае друго да работа, ама за готвење (да има мавца, мевце, шеќерец и јајца), рамна во Мариово не ќе ѝ биде ни една домаќинка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Ете шо се дава: едно рало калци, после чорапи, ванела, ќурдиа, па дури и кошула, ама за сефте баре калци. — И, да ѝ ослепа, едно рало калци.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Малку не ми е јасно, но знам дека е така: на народот треба да му го направиш ќеифот, ама за да го отераш во ќеифот треба прво по глава да го удриш.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ете имаше и такви добронамерни ...ама за деца да родиш мене ми помогна една друга тетка Куљан и еден чичко Бојан. Двајца гинеколози во Чаир.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Во гардеробата денес бацки не паднаа, ама за честито и „со здравје да го носиш“ бакнеж доби еден „шмокљо“ што морав да му цртам дека треба да плати тој, ако таа не вади пари.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Време е од рано-рано разграбано, ама за наши луѓе, ќе се најде некој постер од Млади бунтовници.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
АРСО: Е, ова е: сакам да се посветам, ама ѓаволот не ме остава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
А јас знам ова: човек на човека може да му стори лошотија за ништо, ама за добрина, треба да има некој есап.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Играше и фанта позади школо, ама за среќа не стана коцкар.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
— Имам мајка, брат и сестра, велам, ама за живите ништо не знам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И од потаму има потаму, ама за нас нема место.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Еден автомобил ама за педа се вкопал зад мене!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
19. Му верувам зошто да не му верувам на Чарлс Дарвин Дека ние коалите сме можеби најпознатата врста дембели Добро де и оние Црногорците на Балканот биле во мртва трка со нас За нив не сакам да си ја грешам душата Ама за нас коалите бев чула дека ако крстителите Немале пошироки погледи на светот И ако ги гледале само нашите навики Австралија можеле да ја наречат и Дембелија пу пу скраја да е Туф туф врста дембели А што сме мислители и сонувачи никому не му е гајле Кога секое суштество е дадено на многу мислење Нема многу време за работа Сега некој зајадлив ќе рече кој работи не мисли Или колку повеќе работиш толку помалку мислиш Други зајадливци ќе речат дека работата го создала човекот Не се сеќавам добро ама некој како да ми рече дека тоа е цитат од Маркс
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Ама за жал не се може без стравот.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Во селото Крњево немаше Турци, ама за беља доаѓаше почесто дружината на Гоце Делчев, често ни оставаше тука оружје и муниција, а ние моравме да ги криеме.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
- Да ти се позлати устата, ама за слатко немам заби, - рече чичкото па слатко, преслатко се напи вода.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ама за што можеше да жали Мирче тогаш? За ништо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама за поплаката негова се чу, се разбра. 49
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тоа вреска, целото е омрсулавено, искрвавено од кошулицата, ама за мене е од убаво поубаво. Зограф.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама за солта нема како. Солта не се сади, не се бере, а не можеш да ја прескокнеш. А ја прескокаш, сркаш бунгури, јадеш леб глекав.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ама за перење на алиштата нема толку пепел.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Така е, вели Витомир со насолзени очи од чадот. - Ние, за умен човек имаме само еден збор, велам, којзнае зошто ама за умен човек немаме повеќе зборови.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)