ама (сврз.) - ете (чест.)

Крпен живот, ама ете и со крпен си поминаме, поарно од со нов.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Навистина срамота од еден батакчија да се плашиме, ама ете, големи планини.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
И правија абери обајцата, секој на својот старешина.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Знам, вие не сакавте да дигнете рака, ама ете и јас грешив малку, сега пишман го правам, ама тој беше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со секој напишан збор, стануваат од будали побудали, ама ете ја љубат уметноста, па затоа паѓаат жртви.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Немаат тие нешто конкретно против мене, ама ете мислат дека јас како тикварка која пропаднала на два глупави факултети, не го заслужувам тоа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Горан знаеше по седум пати да им се јавува на девојки кои не сакаат ни под разно да излезат со него, да ги застанува колегите во факултетските ходници и да ги гњави со тоа како за малку ќе го положел испититот ама ете немал среќа, и згора на сето тоа, професорот го мразел и да се фали со тоа дека оди на журки кои се посетувани од битни велеградски фаци.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
А неоти имав толку газ, ама ете, се најде колку да ме усрами.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
А дали се пеело со бигор, со катран во срцето, ама ете - не смееш да плачеш...
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ама ете, во собата, ме фаќа некој страв и срам, вели и сета крв ми запира. Кон никаде не оди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)