Кога врчвата ќе се преполнеше, сама ќе се навалеше, па ќе се клапнеше, чукнувајќи по работ на каменот на малиот базен под неа, ќе се превртуваше удолу, за да се испразни од водата, според законот на физиката, па бидејќи беше празна повторно ќе се исправеше под чепот на бурето, за да се поднамести за повторното полење...и сѐ така во круг...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Бидејќи беше пладне, оџите на минарињата викаа и ги канеа верниците на молитва.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Во тоа време скришно се пренесуваше контрабанден тутун, кој селаните го викаа “качак“.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Се обидов да викнам од балконот, мир сакав да речам, сакав да викнам, луѓе, одбирајте важно од неважно, сакав и да слезам долу, но бидејќи бев полуоблечен, се откажав.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Јас не го следев сосема каква намера има, бидејќи бев премногу зафатен со себе си и со оние чувства кои се раѓаат во моменти на вакво расположение, а кои би можеле да се наречат, одмазднички. Да, одмазднички!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Снаа ми беше многу убава, ама и многу сиромашна, бидејќи беше сирак, без татко.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Во нашето село имаше најмногу партизани, бидејќи беше планиско и тие се криеја по планините...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Бидејќи бевме изгладнети, сите тројца дремката ја совладавме и секој од нас почна да вади од торбите нешто за јадење.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Не уживав во работата со Клифт, бидејќи беше многу мрачен, а Ен Бакстер повторно беше промашена главна хероина.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Сакав главната хероина да биде странкиња, да зборува со странски акцент.” •Како го постигнавте оној светлосен ефект во првата ретроспекција? •Хичкок: „Со успорено дејствие.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
А тој — Јово со Цилета и со заштитата на знамето ќе остане на своето место, „Касаматова Тумба", и во случај таа да остане надвор од обрачот, што прирадно и беше, бидејќи беше одделена неколку стотини метра од Маргара, тој ќе даде оган в грб на аскерот и ќе го раскине обрачот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бидејќи беа нарачани од вечер по еден од куќа, а се погоди недела, црквата се наполни со народ.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите како што беа в црква останаа на сретсело, кое беше токму до самата црква, и го зачекаа муљазимот да се појави.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Многупати самиот аскер се иставаше од него за да не напакости Толе некого, бидејќи беа веќе убедени дека Толета не го дупи куршум. ; Но па молбите од Андона, а особено на молбите од руса Митра да ја спаси од Брлета, Толе реши да побегне со Митра во Бугарија.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе пак, да се оправда и пред Трајка, и пред власта, се фати свети Јован со убавичката му женичка Митра, која исто насила му беше дадена на Трајка од нејзините роднини, бидејќи беше останата сирачиште уште од трите години, та уште на седумнаесетте му ја дадоа на стариот ерген Брлета за пет лири пари и десет овци да му ја отворат куќичката.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се прости со заптиите во Дуње, бидејќи беше близу до Прилеп, а рано се спреми денски да се прибере, та не подозрувајќи никаква опасност, тргна само со својот гаваз и Андона, кого сакаше уште да го протепа патема што го излага во Полчишта оти ќе плати, кога ќе си отидат во неговото село — Дуње, а од друга страна со него сакаше и да се оправда пред своите старешини во Прилеп, дека ги употреби сите мерки, а останале понеколку души фукара од секое село што не платиле, ама барем разбрале оти живеат во царштината на Султанот, носејќи ги сињилата по телата од стаповите на авалеџијата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Бомбите ги одбиваа јуришите, но од пладнина почнаа поретко да грмат, бидејќи беа на привршување.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Добро им дојдоа бомбите и патроните што ги донесе Ѓорче.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дури дојдоа до плочата Димитрија кутна шестина, но другите не се откажаа.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ќе видиме откако ќе се поовешчиш и ти како мене. — Заврши Јован и си стави задача да се послужи со Толевите парички бидејќи беше „танок" од таа страна.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Илија ја знаеше слабата страна на Толета и го однесе ручокот кај Неда Романова, а за другарите — кај Босеа, бидејќи беа комшии.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Не за кого е печено — ами за кого_е речено" вели народната поговорка.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Вилинските приказни (1944) минаа речиси незабележано бидејќи беа објавени во време кога французите ги преживуваа последните денови на германската окупација.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Дали беше навистина зафатен со научна работа или беше само загледан во таванот како и секој негов пациент легнат на болничкото легло без рамки и поткренат душек кај зглавјето место перница, тоа можеше само да се наѕре од сутеренското прозорче што гледаше кон скалите на клиниката, но кое перманентно беше затестено од прав бидејќи беше недостапно за четките на чистачките.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Бидејќи беше седната со грб кон вратата, таа не виде кога влезе Даниел.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
А пак бидејќи имаше лош карактер, и бидејќи беше себичен, си и гледаше само себе а за другите не му беше гајле реши уште истиот ден да го напушти својот стан под ќерамидата и да се всели во станот од ластовиците.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Посака и тој да има во својот стан такво легло, но бидејќи беше мрзлив не можеше сам да си изгради.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
БОГЕ ОД БАЊИ
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Всушност мислам дека последното испитување навистина се случуваше после полноќ. Можеби дури и во раните зори.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А згора на тоа, колку што се сеќавам, стануваше збор за изнуден исказ.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А можеби и затоа зашто слабости од таков вид себеси не си дозволуваше?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но тој И понатаму се оддалечуваше кон темнината во прозорецот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ова сакав да биде сфатено како приговор на неговото однесување бидејќи бев со впечаток дека него, за жал, некои битни моменти од моите искажувања го одминуваат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби тоа беше така бидејќи беше останал премногу чист и возвишен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Можеби бидејќи бев поспан?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Знам, како и обично, најмногу сомненија ќе и бидат препратени на совеста на Боге од Бањи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Откако ја поместив колата и застанав заради царинската контрола, мажле - го нарекувам мажле, бидејќи беше слабникаво, ниско, тесно во рамената, ќелаво и со бледо лице, чиниш е болно од офтика, ама затоа имаше силен глас со тон на остра наредба.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Се запишав веќе во шесто одделение и бидејќи бев висока по раст ми се чинеше кој знае колку сум голема.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Се зачудив, бидејќи бев сигурна дека не можеше да ме види зад пердето и влегов во другата соба.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Татко ми, бидејќи беше послободен, обично побрзо ќе се најадеше и ќе ја земеше Ели од рацете на мама, така што мама дури тогаш ќе ја завршеше вечерата.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Имаше многу деца што си доаѓаа од училиште бидејќи беше завршил и шестиот час.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
51. Токму тоа и се случи подоцна: првин се одеше кон поделба на Македонија на сфери за влијание, а потоа кон поделба на териториите, коешто и доведе до новиот “Договор за пријателство и сојуз помеѓу Кралство Србија и Царство Бугарија” од 29.2.1912 год. што всушност, како што вели М.Миловановиќ, беше “српско-бугарско-руска балканска спогодба”, бидејќи беше постигнат со активното посредство на Русија и бидејќи пак рускиот император беше признат како врховен арбитар за сите спорни прашања.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Излегоа надвор и најдоа друг бар, побучен и преполн, бидејќи беше петок навечер.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Знаеше дека се такви и од сета игривост што ја имаа, во нивниот синџир беше собрана игривоста на целото тоа разденување, таа ги исполнуваше нивните само привидно стамени и одмерени движења, знаеше дека уште следниот миг дури да трпнеш можат да исчезнат, како изветреани, знаеше дека може да ги исплаши само едно мало сомнително раздвижување на воздухот, што не дошло од нив, бидејќи беа свесни дека се сами на тие своти вишини, дека тие се само нивни.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој не знаеше, бидејќи беше направена кога беше во бесознание.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Глигор помисли на доктор. Но докторот доаѓаше само еднаш во месецот, бидејќи беше одреден за неколку населби, длабоко растурени во пустината.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Откако сѐ провртеа и, бидејќи беше зима, немаше баби на клупи на видик, похрабрите правејќи бучава, божем се работи за најлегално влегување во стан, се обидоа со хебла да го избијат цилиндарот, а не одеше лесно, па нервозниот ја скрши вратата со клоца.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Па шеретски се смешка и ми прогледува низ прсти како мангуп зашто и Бог е само човек и, бидејќи беше – не беше кога ми требаше, сега и мене и на сличните на мене безрезервно ни ги напојува батериите, па дури и кога меѓу две тесни здолништа не можам да одлучам, како да го слушам него и неговата поддршка за оваа, во левата рака, со повисокиот шлиц.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Тоа мислејќи се, са ноќ не сум заспал и се предумаф да те помола тебе, да се мениме со работиве: ја' некоја година да поседа дома, а ти да поеш на мојата работа!“
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Опнал да стане попо од калта, бидејќи беше пијан, не можел да се појми и да стани.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Ајде речи му, да видиме, тој да ојт на тфојата работа, а ти да поседиш и ќе видиш дали ти је вистински брат или не?“
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Само еднаш ако го начекаа, можеби веднаш ќе сфатеа дека залудно страхуваат.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Навистина, тоа не беше ниту многу удобно, ниту сончево, само со едно прозорче кое гледаше накај некое тесно, пусто сокаче, каде што никогаш не се пробиваа ниту воздух ниту светлина, бидејќи беше затскриено од зградата што се наоѓаше отспротива.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Не е тоа дека тој се задржува, бидејќи бев во можност по неговата сребрена трага да се уверам како својот од го продолжува и оди во добар правец, иако тоа за него значи качување и симнување низ безброј ѕидови или преминување преку цела фабрика за макарони.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Богдан, бидејќи беше кротка, со задоволство ја негуваше пудлицата која имаше бело и кадраво крзно како јагне.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Вечеравме, го викна келнерот, Мане му плати и побара една соба за ноќевање.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
А командирот Леко, бидејќи беше мераклија за пиштол а го немаше, некој му направил дрвен пиштол, рачката на пиштолот беше цела изнашарана и бојадисана како вистински пиштол.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Видов, десно од мене неколку балисти се качуваа во мој правец, а во исто време Бошко, мојот школски другар, беше на последната отстапница која ја бранеше на едно педесетина метри од мене, ми викна бидејќи и накај него оделе балистите.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Воопшто не се посомневав, поседовме уште малку, па бидејќи бев уморна, си реков дека ќе спијам и ништо нема да му речам или да го прашам зошто е тука во Кичево.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога станавме падна првиот снег, се построивме, а јас бидејќи бев без опинци ми дадоа едни купечки гумени опинци со нови врвки и тргнавме по снегот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тој имаше пушка, но јас немав никаков избор, па ја откачив бомбата, одвај ја фрлив, не можев многу далеку, но бидејќи беше удолнина сепак успеав.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Бевме водени од пареата што се испаруваше во воздухот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Бидејќи бевме канети за кумови, имавме почесно место на масата.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
ОРУЖЈЕТО ЕДНАШ ГОДИШНО ПУКА САМО Нашите во отсекот, кога одеа некаде по работа ги носеа пиштолите.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Не ми дозволуваше, бидејќи бев повеќе од тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Овој факт Ласте и сега со гордост го истакнуваше бидејќи беше длабоко убеден дека работата во интерес на здравјето на народните маси, подразбира широк фронт кој бара храбри и учени луѓе.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Помина време, и Божиќ помина, и паричето во погачата, и амкањето јајце, и фрлањето на крстот во Вардар, па дојде и Велигден, а Костадинка, Коца, бидејќи беше на прагот да излезе, се понадева ибн Бајко дека нешто стравот како ќе биде тоа излегување пред порти, а нешто и радоста, ќе го сменат табиетот на Тодора.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Па, така, тогаш, бидејќи бевме во Маврово, се одлучивме да одиме во манастирот Јован Бигорски.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Но, бидејќи бевме во хотелот и немавме каде да ја спремаме рибата, ти сета им ја даде на локалните рибари. 23.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Марија се понадева дека секретарката, бидејќи беше толку млада, ќе ја сфати и ќе ѝ помогне да влезе кај претседателот.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мнозинството Турци (бидејќи беше петок, целиот град се стече) почнаа да надвладуваат и со своето оружје да им задаваат тешки загуби на селаните, кои, еден по еден, почнаа да се повлекуваат од борбата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тие сте вие, а? – се сети Мехмед за преписката што ја водеше Сулејман со прилепскиот кадија за буната во Мариово, бидејќи беше запознат со сите султанови работи, па и со оваа. – He сме ние бунтовници, везир ефенди, не!
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но таа ги немаше Анѓиниот карактер и волја, бидејќи беше ќерка на чифчија – роб, та не знаеше дека Турците се нивни господари и што сакаат можат да прават со чифчиите, та дури и да ги продаваат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Уште на пет чекори пред општината, а Дуче веќе чука со двете големи вретена на него: дангара, дамбара, дангара, дамбара, — мава Дуче колку што може и не може и знае дека далеку се слуша неговиот барабан, иако сам ништо ве може да слушне, бидејќи беше глув на двете уши.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
За месење и готвење беше цела домаќинка, бидејќи беше осумнаесет години момок на манастирот, та кога не одеше по селата да проси, тој му помагаше на маѓерот во домаќинлакот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа не помалку од Крлета се оневесели, не помалку ја заболе таа боцка, но бидејќи беше тука топраклија место Крча, таа одговори: — Ако сакаш да знајш, жено (во моментот Доста за Неда беше жена, а не мајка) тој ниту беше женет ни армасан, та затоа ни се оджени ни се одармаса.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Таа ја имаше минато седумдесеттата година и, бидејќи беше сметана за безопасна за режимот преку границата, можеше, најпосле, да ја добие црвената виза на режимот на сталинистичка Албанија што ја бараше.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Бидејќи беше добар мајстор, имаше нарачки од секаде: и од селата и од градот: правеше ќошиња за куќи, лакови за прозорци и врати, скали, корита за чешми, столбови за цркви и камбанарии, плочи за споменици и гробови, воденички камења и сѐ што ќе му се нарачаше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Кметот го зеде јагнето од прислужникот и го постави среде масата, му мрдна со главата на прислужникот да излезе бидејќи беше сиот замастен во устата од штипкањето на јагнето носејќи го од фурната, и почна сам да го черечи јагнето.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Загриженост; очајување, дури, бидејќи бевме прилично оддалечени од сѐ, во foret која беше sans на телефонот или љубезните ренџери, на plage која беше sans на чуварите или другите званичници освен можеби самопоставениот директор за паркирање кој покажа строго сочувство кога на лош француски му ја пријавивме својата загуба, но кој не можеше да ни помогне на било каков начин.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
- Да бидам прецизен и јасен, не се случи ништо спектакуларно кога им ги расакажав на другарите тврдењата на командантите - го образложуваше и понатаму својот разговор со некакви служби и службеници мојот пријател Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но Жолтко веројатно не го беше здогледал одговорот на моите раменици бидејќи беше зафатен со пребројувањето на некој ситнеж што се наоѓаше во неговите раце.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Навистина помислив дека настојува да ме деконцентрира во партијата бидејќи бев со впечаток дека моите фигури се поактивни од неговите а бев освоил и едеен пион.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Колку беше големо ова дрво пред нашава куќа, прашав бидејќи бев утврдил дека веќе не се сеќавам, но скрив оти мојата сенка шеташе по неговата гранка. Оревот, праша татко ми?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сите овие сомненија како да ги беше веќе оставил зад себе бидејќи беше нашол начин да ги сподели!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А вие Семјон пожестоко и од мене се судривте со тие зла бидејќи бевте помлад кога нѐ подбраа Црвените, долу на Крим, му се обрати тој на татко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Збунет од оваа нејзина упорна непромисленост бидејќи бев уверен дека лицето ѝ е в ред; долго се прашував како да ѝ помогнам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Уште не одеше во училиште, но со нетрпение ги броеше месеците, бидејќи беше наполнила шест години.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
избор, микс и превод: Игор Ангелков извори: книгите на Трифо и Богданович (в. стр. 32) „Хичкок немаше ништо од проколнатиот и несфатен уметник бидејќи беше општо познат и омилен филмски творец.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Беше тоа точка на гледање на една девојка која беше збунета бидејќи беше ставена во бурна ситуација, со убиство, полиција итн.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Така го викаше мачорот бидејќи беше црн.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Јас не бев, бидејќи бев во Лион.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Во таа подземна просторија одеднаш пред мене се отвори огромна, темна и стара кујна, каде што очигледно се подготвуваа сите поголеми зафати, бидејќи беше преполна со големи тенџериња, со прашоци за миење садови и разновидни сунѓерчиња, а до мијалникот стоеше и еден голем старински фрижидер.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Кога ја истрошив целата ролна тоалетна хартија, се сетив како мајка ми постојано ме плашеше дека ќе сум ја затнел шолјата, но тоа беше само едно блиц сеќавање кое се разви единствено кога се обидов да пуштам вода и да се збогувам со мојата неколкудневна тежина.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Делуваше крајно самоуверено бидејќи беше свесна за својата надмоќ поради што, ете, и се сакаше да си поигра со лакомоста на мачката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Негде во средината на пролетта ( а кој да ја забележи пустата пролет?) пред нивниот влез застанаа два џипа со црвени крстови од страната, под крстовите на едниот македонско писмо, а на другиот грчко, и бидејќи беа најавени со писмо по пошта нив ги пречекаа Пелагија и Чана, меѓу нив трите внучиња на баба Петра и дедо Костадин променети во нови алишта, избањати со миризлив сапун двете девојчиња убаво исчешлани и со панделки во косите, а машкото убаво потстрижно и со патец над левото уво.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)