Странката која е целосно деловно способна може сама да ги врши дејствијата во постапката бидејќи има т.н. парнична способност (чл. 71, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Во ова големо претпријатие, Јаневски ги извршуваше своите работни задачи на работното место заменик раководител, по што беше унапреден во раководител.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Имено, зачленувањето во синдикатот се случуваше по автоматизам, па секој што ќе се вработи во фирмата стануваше и член на синдикатот!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Најголем број од работниците беа мотивирани за работа, бидејќи имаше можност за унапредување, а вработените меѓу себе се почитуваа.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
А, пак, странка во постапка може да биде секое физичко и правно лице – а, освен нив, со посебни прописи се определува кој друг може да биде парнична странка (чл. 70, ст. 1-2 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Овој германски смел патописец, како што се вели за него, бидејќи имал храброст да патува во далечни и неистражени предели, е првиот кој, по Евлија Челебија, така опширно говори за Маказар.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
На сите некако им се олесни на душите, бидејќи имаа слушано дека Толета куршум не го фаќа и по таа причина агите избегаваа да се судруваат со него.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Толе ги распраша сите каде одат, со кого дошле и зошто!
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Војната е пекол бидејќи има илјада лица, коишто како на удвоени фотографии се прекршуваат едно преку друго.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
за познатиот хермафродит Ann Malreaux која самата себеси се оплодила и сега очекува дете; можам да ја прочитам автентичната исповед на канибалот на кого децата му се најомиленото јадење на менито бидејќи имаат вкус на риба...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
А пак бидејќи имаше лош карактер, и бидејќи беше себичен, си и гледаше само себе а за другите не му беше гајле реши уште истиот ден да го напушти својот стан под ќерамидата и да се всели во станот од ластовиците.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Приближно во тоа време тој се чудеше што се случува со лажиците, особено со малите лажички кои толку често му притребуваа бидејќи имаше обичај сам да си вари чај и кафе.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
„Размислував така долго време“, рече тој за цитатот, „но последната година го прецртав, бидејќи има многу добри интелектуалци“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Тој дури и се наврати на Who’s Who за да го избрише неговото упатување кон интелектуалците како “криминалци”. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 99
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Но понекогаш самите тие сфаќаат дека и таа сигурност е привид, дека е само отцепување од постоењето.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Затоа некои од нив го кријат своето вистинско Јас, претставувајќи некое друго Јас; прикажуваат привид, и се чувствуваат сигурно: сеедно дали ќе бидат измачувани или галени, се чувствуваат сигурно, бидејќи имаат чувство дека тоа му се случува на нивното привидно Јас, на измамата која наместо Јас му ја пружиле на светот, додека вистинското Јас само набљудува.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Влезе еднаш во неговата врата, онаков русокос, извишен, сиот еден ластер, влезе сосема бесшумно и со една попуста желба никому да не му падне в очи, бидејќи имаше една таква ѕвезда, крај која не можеше да се помине, а да не се забележи, бидејќи сите се свртуваа по него, нешто ги принудуваше да се свртат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Бидејќи имаше време на претек, тајно, без знаење на Рада, веќе ги беше купил венчалните прстени кои секогаш ги носеше со себе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Беше тоа прекрасна работа, бидејќи имав многу време за себе.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Тој ја праша дали размислува да работи, бидејќи има завршено Радничка школа, на што таа рече дека нејзината фамилија очекува дека таа ќе се омажи во добра фамилија, па ќе нема потреба да работи.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Кога почнавме да одиме по реката и да кинеме врба и, бидејќи имаше камчиња и песок, петицата ја удирав од камчињата и од болка пеев со солзи во очите, но сепак издржав.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога Гаврил беше трета година средно тие повеќе пати го земаа на гости кај нив во Вермонт, тоа многу ни значеше и нам како родители, бидејќи има некој во туѓина којшто се грижи за нашиот син.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Кај една друга што одеше, беше мелескиња: од татко - Грк, од мајка - Арапка: убава беше, стројна, со бакарно-жолта боја на лицето, со големи црни очи, со долги веѓи; личеше на фараонка; така и се држеше: кога ќе седнеше во количката за да ја турка нејзината помошничка, бидејќи имаше една нога дрвена, ја исправаше главата со косата собрана одзади како гривна на ждребица и гордо гледаше напред.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Сто аспри за најдобар вол, педесет – за крава, триесет за магаре бараа стопаните, но ни толку немаше кој да даде, бидејќи имаше многу повеќе продавачи отколку купувачи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Како нов момок, уште неопитен во работата, ќе ти платиме отсега — Крстовден до Гурѓовден четири лири пари, рана и опинци, бидејќи има повеќе од половина година.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Бидејќи имаше кино-проекции и во неделите, Мајка одеше понекогаш да работи и прекувремено, макар што Татко ја молеше барем тие денови да си останува дома.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
– „Ако се раздени, ќе ти кажам јас тебе клетва ќе добијам и друзи маслаати што ми ги кањараш ти мене, си велел сам со себе Силјан, дури да си појдам в град, да ќе ме видиш ти овде да ме тераш ти на жниење на оваа силна горештина, бидејќи има в град ладни меани, да седам и ќеф да терам со граѓаните.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Само вака можам да си го објаснам избегнувањето па дури и заобиколувањето на патеката или улицата по која врвам а пред мене ќе помине црна мачка.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А до овој заклучок дојдов бидејќи имав чувство дека постојано се движам во сенката на тие заблуди.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А тој постојано се смешка, но тоа можев да го сетам само јас бидејќи имав забележано како му ги зафаќа некој немир мустаките додека се насмевнува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А никој не му можеше ништо бидејќи имаше пролеано крв за Кралството.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Други велеа дека друга била причината: неиздржливо било вршењето на брачните работи со него бидејќи имал орган неприроден, животински.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Сега, бидејќи имавме технологија, сфатив дека ќе ни бидат потребни многу дијалози.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Имаше куп хартија околу себе и јас бев воодушевен од големината на материјалот која тој ја имаше напишано.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
На самиот крај од 64. го направивме Харлот, и нашиот прв звучен филм - Empire, осумчасовната снимка на Empire State Building; тоа беше нашиот прв звучен филм без тон.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
А, да, благодарам, оценка, ама тоа бидејќи има и екстра поени од домашни.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Но бидејќи имав намера да ја читам оваа книга кога ќе биде објавена, јас би можела да ја прочитам и пред тоа и со задоволство ќе ви напишам за моите впечатоци.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Зошто би можело да ви послужи?
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Се наметнуваат споредувањата со мобилите од модерната скулптура, но нејзините делови не се така слободни како деловите не музичката композиција, бидејќи имаат заедничка основа и се подложни на законот на гравитација.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Бидејќи имав многу податоци, а меѓу нив и многу разновидни известувања, се обидов да направам некој среден систем.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Уште повеќе, колку и одлуката да била “среќна” - според зборовите на Борхес - таа му била наметната.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Прашањава звучат празно, бидејќи имаме работа со еден горостас на модерната литература, но тие можат да фрлат малку светлина на прашањето за Борхесовата несреќа, како и на конечното прашање за Борхесовиот придонес кон хиспанската и светска литература. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 212
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Неодамна наидов на една книга од психологија во која ја подвлеков следната примедба: “Родителите им го крадат на децата сопствениот идентитет кога бараат нивното дете да ги оствари нивните нереализирани животни амбиции”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Дури и ако таа амбиција не е “барана” или наметнувана од Борхес како дете, сепак е јасно дека одлуката да стане писател не била негова, туку на татко му.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
„Тоа би сакала да го научам... Сакам непристојности, особено онаа бидејќи имам пријател со тоа име кого уживам да го зафркавам зошто чезнее да ми посака ама не може да се осмели“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Ица, бидејќи имаше целосно доверба во него и бидејќи училиштето беше блиску, патем немаше сообраќајница од која би се плашела, сепак спокојно ги пушти.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сестра ѝ Роза беше дома и бидејќи имаат една заедничка соба, имаше мали расправии околу тоа кој ќе биде во неа, ние или таа, оти Мила не сакаше да чуе патувањето да го спроведеме пред сведоци.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Роза е поголема од нас, исто колку и брат ми, па попушти.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)