Премногу често философијата е длабоко вовлечена во “читање помеѓу редови” а мојот истражувачки тренинг и моето читање на Витгенштајн ме научија да избегнувам читање помеѓу редови бидејќи, за жал, таму може да нема ништо.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Многу одамна се откажав од философијата бидејќи мислев дека поголемиот дел од неа е премногу опскурен за да биде од некоја корист во тековната дејност на терапевтите.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Те бараше и преку весници, а најмногу јас имав мака бидејќи мислеше дека те кријам...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И потоа тој сè повеќе се разжестуваше бидејќи мислеше дека таа му вели „Неееееее!“
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Сигурноста во сопственото постоење, изразена во ставот „бидејќи мислам, Јас знам дека постојам или имам дух, односно душа“, ќе го доведе Декарт до остра дистинкција помеѓу духот како мислечка супстанција и телото како протеæна супстанција.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ваквата постапка ќе го доведе до заклучокот дека единствено нешто во што не моæе да се сомнева е дека тој самиот е тој што се сомнева, па така мислењето (бидејќи сомневањето е мислење) станува основа на неговата теорија на познанието, изразена во прочуениот став - Цогито ерго сум.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Е бидејќи мислиш дека знаеш ќе се обидам да ти објаснам зошто се смееле и што се случувало.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Тогаш му цитирав една мисла на Егон Ервин Киш од далечната 1913 г.; сега ќе ја повторам, бидејќи мислам дека добро ќе му дојде секому кој ќе се најде во толпа Балканци којашто пијана од евтина евролатрија ја привикува Европа во оној ист ритуален код во кој домородците во сушните периоди привикуваат дожд.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Некои луѓе беа “помалку” деструктивни и се обидоа да ми го уништат проекторот со слајдовите и да ги тргнат Торо-вите цртежи, што на мене делуваше многу тажно бидејќи мислев дека се многу убави.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)