И навистина, Толе ја зеде улогата од Ѓорѓија, а и овие се согласија, бидејќи им објасни дека го познава овој крај, а има и свои пријатели.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И штабот на Force 266 на 4 јуни 1944 година ја известува мисијата Brasenose дека според она што успеале да го дознаат од “прекинатиот сигнал“ од мисијата Conserve “Апостолски е во Северна Грција“ и дека ситуацијата на партизанските единици е многу лоша бидејќи им недостасувало муниција “и Бугарите постојано ги гонат“, а авионите чекале да добијат локација каде да бидат спуштени пратките.144 На 1 јуни 1944 година безуспешно се обиделе да ја преминат реката Вардар северно од Гевгелија поради нападот на германските единици.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Радо се одѕваа на тој знак, бидејќи им јавуваше дека се веќе варени компирите што дедо Иван редовно ги сервираше и над кои течеше нивниот разговор често и до доцна.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
По сѐ судејќи, изгледа дека особено привлечни за уметниците се промените во состојбите на свеста доживеани под дејство на дрога, бидејќи им ги отвораат вратите на несвесните полиња на човековата психа, а тое се всушност најавтентичен резервоар на креативните потенцијали во уметноста.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во својата расправа Светот на видеото и фракталниот субјект Jean Baudrillard ја дефинираше виртуелноста како она, кое ‘не е ниту реално нити иреално, не е иманентно ниту пак трансцедентно, ниту внатрешно ниту надворешно’, бидејќи им бега на сите одредби.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Само семејството на директорот од Банката е сè уште кај нас, бидејќи им е сè изгорено“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Феминистичките писателки како Luc Irigaray и Helne Cixous повикуваат на авторизација на автобиографското односно субјективното: „Испишете се себеси. Вашето тело мора да се чуе.“
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
(Cixous) Kristine Stilles убедливо ги спореди општествените и законски реакции на Destruction in Art Symposium (DIAS) одржан во Лондон (настапуваа Nitsch, Muhl и Brus) со оние за конференцијата Dialectics of Liberation која исто така во Лондон, десет месеци подоцна, ја организираа R.D. Laing i David Cooper (сосема случајно во времето на судењето на организаторите на DIAS: Gustav Metzger i John Sharkey): Текстуалната и излагачка егзегеза на учесниците на The Dialectics of Liberation не претставуваше никаква закана бидејќи им беше потчинета на неодредените, сентиментално идеалистички термини на ослободувањето, а таа терминологија соодветствува на авторитарниот, апстрактен, ограничен, одваган и остензивно објективен kTMd на академскиот дискурс.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Затоа, тој е општествена критика на дело бидејќи им се подбива на наводно зрелите примерни социјализации – на двојката, на правењето деца – и презазема една еволуциска фаза која одамна требало да ја отфрлиме, заедно со сексуалната неопределеност“.200 (Токму од слични причини Д. А. Милер уживањето во бродвејски мјузикли, дури и од страна на возрасни, го нарече „детска работа“).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Но натаму започна таква катавасија, што јас не сочував сѐ во сеќавањето зашто многумина одеднаш се разбудија; се разбуди чиновникот од статските советници и веднаш со генералот започна за итниот проект на новата поткомисија во министерството - за работата и за веројатната, сврзана со поткомисијата прераспределба на должностите со што мошне и мошне го развесели генералот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Признавам, самиот дознав многу новини бидејќи им се зачудив на патиштата по кои во престолнината можат да се дознаат административните новости.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)