Најпосле, кога сѐ се смирило, отишле на бродот и ги ослободиле оние што биле врзани и почнале да го барат Едноокиот Полип, бидејќи него го немало меѓу оние што лежеле расфрлани на брегот.“
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Органицистичкиот уметник ова не го разбира, бидејќи него проникливоста, мистеријата, естетиката, уредувањето не го интересираат - за него сѐ веќе е уредено по крвта, тлото и по неговата хомогенизирана мисла.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
-Лоша работа ли е гордоста? – се осмели да праша Еразмо, бидејќи него отсекогаш го учеле да биде горд.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)