Бидејќи мојот интерес не ја пречекорува границата на просторот во кој жителствуваат рожбите на духот, перцепцијата ќе ми биде ограничена.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Можам да те видам бидејќи мојот грб и моите странични делови се слепи.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сè уште не можам да кажам нешто поодредено, бидејќи моите пријатели и јас сме уште во фазата на планирање.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Обете премиси одразуваат мои лични и интелектуални склоности, а не научни аксиоми, но дозволете да се обидам да ги оправдам – или, барем, да објаснам зошто претпочитам вака да размислувам за машките геј-културни практики – бидејќи мојот пристап, всушност, има широки методолошки импликации.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Второ, родовата ориентација и сексуалната ориентација не треба коренито да се издвојат една од друга или систематски да се разграничуваат во ниеден приказ на машката хомосексуалност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Прво, појавите што се разгледуваат треба да се анализираат во однос на општествените фактори, а не на биолошките.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Современите Американци западнале во лошата навика изворот на сите нестандардни однесувања да го сместуваат или во природата или во општеството.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога Хауард Хокс го снима Хатари (Hatarri), тој задоволува двојна страст: кон ловот и кон филмот; Алфред Хичкок трепери само за филмот и многу добро ја изразува таа страст кога одговара на еден морализаторски напад врз Прозорец во дворот: „Ништо не би можело да ме спречи да го снимам тој филм, бидејќи мојата љубов кон филмот е појака од било кој морал”. (...) Ако навистина сакаме, во времето на Ингмар Бергман, да ја прифатиме идејата дека филмот не е инфериорен во однос на книжевноста, верувам дека Хичкок би требало да се вклучи - но, всушност, зошто да се вклучи?
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Го прифатив предлогот за филмот Титаник, а бидејќи мојот договор со Селзник важеше дури од април 1939-та, можев да го снимам мојот последен англиски филм Кафеаната Јамајка. Кафеаната Јамајка (Jamaica Inn), 1939 г.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Јас не сум соц-реалистички уметник.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Не би можел таму повторно да работам бидејќи мојата генерација му припаѓа на минатото.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Како субјект, јас сум Советски уметник бидејќи мојот менталитет е Советски, и по многу што мојот јазик е Советски.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Не би ми пречело кога би го убил моето тело, бидејќи мојот дух конечно би ја исполнил својата судбина.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тој ја знае премногу добро.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)