да (сврз.) - бере (гл.)

„Миша Сукалова можеше три-четири сповојници да бере секоа година, та за Илковица да не може“ Не, џанам. Тоа кабул Митра не го прави.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Крсте остана да бере дрва со Кулета кој продолжи да служи кај попот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Белки коа ќе дој слободата, со неа ќе дој и некој шо ќе знае да пее, некој поучен, шо ќе знае да види шо има во писулчето, а не само да бери...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Продолжи да бере од ѕвончињата. Тоа беше најдобро.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Дали во жиливе вода ми тече, не млада крв?
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Ох, ти гугувче малечко! Што си згрешило ти пред господ, да береш грижа уште од пет години?...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Мајка ми обожава да бере чаеви и разни други миризливи тревки и да ги суши во нејзината соба, па таму и лете и зиме опојно мириса.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Тие денови, таа смисли наместо букетчиња од чаеви да плете венчиња.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нѐ потераа да береме компири и моркови...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не ќе се сетите уште еднаш да берете туѓо.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Пријателот го подигна на раце и тие заедно почнаа да берат цреши во една чинија.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Иако уште млад, тој мораше да оди на дрва во Караорман, сам да бере дрва, да ги продава во Струга и да ја издржува целата куќа.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Тој се наведна и почна да бере.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Билјана стои, ги гледа цветовите и ми се чини за момент не знае што да прави: дали уште да се распрашува или да оди пак да бере.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Ако те слушав тебе, ми вели, сега требаше и јас да берам сливи. Ај, молчи таму, вели. 229
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Излегла да бере трески утрината, уште кога беше мирно.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)