да (сврз.) - квичи (гл.)

Ќе прилае, па ќе почне да квичи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се чу групно пукање, а кучето ја подвитка опашката и почна да квичи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Да те најдам, изгубен мој да завиваш од радост да немеам од чудо. од што ќе одекне мојот молк планините да се огласат ем да ечат, ем да квичат да не би да се откажеме од нив!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)