да (сврз.) - плови (гл.)

И штотуку наближам до Сена мојот поглед ја напушта земјата, ме напушта и мене и тргнува да плови меѓу ѕвездите... и нешто длабоко тогаш се вознемирува во мене: моето човечко битие, горе меѓу ѕвездите, го препознава својот древен дом, своето древно огниште, мојата роднинска постела...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
1. Да пловиш или леташ Исто е, штом си вон од себе, Излезен од својата кожа, ум, Ако си небесен друм, Упатен кон Севишниот дух И ти дух си, невидлив, молчелив Делче од бескрајот од етерот Од ветерот кој те носи, носи, Тогаш што си? Небитие?
„Сонети“ од Михаил Ренџов (1987)
Својот поглед го закова во погледот по кој можеше да плови.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Имаше сини очи во кои можев во исто време и да пловам и да пливам.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Бидејќи ветрот им одеше сѐ наспроти бродот, мораа да пловат засолнети од Кипар и тој помина долго време загледан копнежливо кон копното, кон Тарс, кон градот во кој ги остави мајка си и татко си кога на тринаесет години замина за Ерусалим.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како да пловевме сите во големото Медитеранско море, во бродови крај флотите на САД, Франција, Велика Британија, СССР и други, во очекување на историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И ние, амбасадорите на неврзаните земји (Индија, Индонезија, Египет, Алжир и Југославија), се состанувавме еднаш во неделата, во различна амбасада за да ги разгледуваме актуелните политички и меѓународни прашања од областа на движењето на неврзаните, чија криза стануваше сѐ поочигледна.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Но, средба со Французинката немаше како за инает.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Трите тетки како да пловеа секаде низ дневниот простор и немав начин да ги сопрам, а покрај тоа, како воопшто и да не ме забележуваа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Можев да се растворам, растопам, да пловам и летам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Понекои од нив палеле и свеќи и ги оставале да шетаат, да пловат околу нив.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можете да пловите наназад и нанапред меѓу личните и официјалните стории.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)