да (сврз.) - плуска (гл.)

И по погребот дождот продолжуваше да плуска и да го натопува.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Си прават пат со лактите. Како да плуска пороен дожд.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Аплаузот не запира, ми се оѕвива во ушите. Како дожд да плуска, да удира.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Надвор почнува да плуска, да врне.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)