да (сврз.) - трча (гл.)

Мило ми е што повторно ќе можам да се качам на вовчето да трчам по прозорците додека тоа со клокот и тресок се провира низ планинските процепи или низ селата со куќи построени како стражари крај пругата.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Родени се за секакви игри: може да се игра и „прескакулица“ и „јавана“ и „солно-месо“, а и девојчињата да трчаат по браздите по цвеќиња или да се бркаат врескајќи како некој да ги дави или да им фучи со коприва по нозете.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Колку повеќе срни му излегуваа пред пушката, толку подиво ги гонеше тој гавазите и ’ртките, да трчаат наоколу.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Како што не можеш да ме натераш да играм, да трчам и лудувам. Поминало времето.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Еразмо наизуст шепотеше непристојни пцости и погрдни зборови, викајќи по него, немоќен да го сопре, но, во исто време, мораше да го следи, да трча по бикот Чико, со сиот свој напор, независно од заморот, студот и тешките чизми, што му создаваа дополнителни тешкотии, разранувајќи му ги нежните пластови кожа на нозете.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Нѐ истуркаа од камионите и нѐ тераа да трчаме, да клекнуваме и стануваме, да скокаме, а скоро сите бевме стари и изнемоштени.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Насобраниот народ е возбуден од глетката, од тоа вревење, прпелкање, од бесот и очајот на лудите.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
И останатите луди се вознемируваат, некои му се придружуваат на старецот во урлањето кон толпата, други почнуваат да трчаат в место, трети се превртуваат по земјата, некој се смее испуштајќи звук како крескање на птица, некој се чеша од стапалата до главата и назад.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега му се чинеше како цел свој живот да трчал по навредите и понижувањата со истата онаа своја лесно запалива нестрпливост и натчовечка сила со која постојано ги отфрлаше пофалбите и восхитот на некои луѓе кон него.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
ЛУКОВ: Како си смеел да трчаш?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Сакаме и да трчаме, ама не се трча: магарето тргна назад, кравата се брани од муви или се обѕрнува по телето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Потоа почна да трча. Не знаев што да правам.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред да паднам, рипна преку седум лози. Потоа продолжи да трча.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Очаен, неуморно викајќи, почна да трча преку плоштадот право накај стражарницата, покрај којашто стоеше стражарот и, потпрен на својата халебарда, чиниш, гледаше заинтересирано, со желба да дознае кој ли ѓавол трча оддалеку кон него и вика.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Му требаше половина час за да го најде коњот и да го врати. – Добро, – рече тој, – скокај. – Цел свет сега се буди. – Што ќе правиме, – реков јас. – Или ќе го вратиме, – рече тој, – или ќе го скриеме до утре наутро.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ти оди по овој пат, јас по оној. Ако дојдеш до него, биди мирен. Јас ќе дојдам близу.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Потрчувам да го фатам зелениот човек што трепка на раскрсницата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Не можам да престанам да трчам, чувствувам дека кога се движам вака, летам. 24.30 Во некој ноќен клуб во Вест Енд (West End).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Го удираше сѐ додека Богдан не ги почувствува ударите на своите слабини: гледа пред него нема никаков коњ, а всушност тој е коњот: на него е качена Аниса и го удира со петиците и го сили да трча.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Не можеше да трча, не можеше да зададе удар.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А потоа од мирно стоење одеднаш почна да трча: и бегаше и бегаше Лазар, глумеше непостоење, ни малку свесен дека на околината ѝ пречи: неговото движење, неговото стоење, неговото дишење и постоење.
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Им предложи да ја зголемат својата вооружена одбранбена дружина од триесет на сто земски сејмени. А која ќе стане нужда, сите да трчаат со оружје в рака и да ја бранат својата слобода.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Вака може да ми го кршат киселиот, па да не ми текне веќе од дома да излеза, а да трчам како пашит коњ за други да се радуајат со невести и со пари“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ах, проклет Наќо... - се возбуди и калуѓерот и почнаа обајцата да трчаат кон Наќо кој веќе влезе во просторијата која имаше излез и кон другиот двор накај шталите, но вратата беше заклучена.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Утре ќе сакам да трчам до крај на светот. Денес сакам да ставам кров над себе.
„Курвите на ѓаволот“ од Елена Велјановска (2013)
Брзо се досети, го фрли каменот и како стрела се спушти да трча по стрништата кон Караорман...
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Дозволуваше Трајче да му се качува, да игра со него, да трча по ливадите и беа како најарни другари.
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Се разбира, во тие темни денови на грдиве случувања, многу нешта сеуште не се разјаснети.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не знам дали ви е кажано но човеков, како празна вреќа се свлече на земјата, и во истиот момент, во најбрз можен ритам, почна да трча лазејќи на сите четири, како годиначе, и за момент го снема под бирото на Мирко Бунде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Одеднаш погледна кон хотелот. Да трча, да! Трчај! Што?
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тие едно по друго и колебливо станаа и полека тргнаа додека подолу не почнаа да трчаат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Зоки го допира јагленчето до ѕидот и почнува да трча, а на ѕидот останува долга – предолга црна линија.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Тој почна да трча по градината, и за чудо – никој не свика по него, како кога сакаше да трча по улицата.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Зоки почна да трча по собите и кога сето она што го чу го среди во својата глава, застана.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
-„Кои работи во животот ве тераат да застанете и да живеете, а не да трчате кон крајот?“
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Луѓето повеќе не знаат што сакаат, полесно им е да кажат што не сакаат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Секоја вечер Ќ ја сонуваше Земјата како огромна топка сало која се врти околу својата замислена оска, како да трча на подвижна лента за да ослабе.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Вревата во големите градови речиси ме полудува. Прави панично да трчам по улиците барајќи го мирот во некое скриено ќоше за кое знаат само уличните кучиња, бездомниците и најочајните наркомани.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Неговата љубена во сонот беше ѕвезда што свети и грее, се разбира, ѕвезда во облик на мала топка сало. (Сонувајќи, Ќ не сфаќаше како таа не се топи од сопствената топлина.) Додека траеше сонот, Ќ го празнеше целиот фрижидер и потоа провалуваше во најблискиот фитнес-клуб за да трча на подвижна лента.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
ЈАКОВ: За да се испотите. Дисциплинска мерка. (Божо го гледа.) Нешто нејасно? (Божо почнува да трча.) Побрзо. (Божо трча побрзо.) (Пауза. Влегува Нове, облечен во падобранска униформа.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сѐ што уште може да трча, да оди и да се влече, се упатува кон високите и густи трски.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Мече продолжи да трча по насипот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Се свртува и Манол и почнува и тој да трча.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И почнувам да трчам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после ме тераат да трчам за да ми се исуши облеката.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се вратив на прсти до некаде и после почнав да трчам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Нѐ тераа да вршиме трње, вели, боси нѐ тераа да трчаме по трњето, вели, оптежи, приврши, те удираат, те дупат, јаго, јаго, а крв ти капе од стапалата, оптежи, приврши, нѐ сакатија...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И тој рипнува на коњ да трча, да ме втасува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
О, боже, колку било мачно да трчаш со врзани раце и мокри алишта!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после само да трчам, низ цела планина сум трчала и сум викала.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Како да трчаат глувонеми луѓе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после наеднаш ги отпуштија кофите од рамената и удрија да трчаат кај нас.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Трчам најбрзо што можам да трчам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)