Со еден збор, молам да не се плашите од зборовите, значи денес, со еден збор, денес почнуваме да стреламе или да убиваме, значи вие ќе почнете да учите да убивате... ха-ха-ха, хе-хе-хе – се смее тој весело и гавресто му се тресат дебелите фаши месо под брадата, му потскокнува мевот врзан со стар, дебел офицерски појас.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И така мајкините и бабините најсакани гинеле за славата на Грција и вределе за Грција само тогаш, кога знаеле да пукаат, да убиваат други, да отстојуваат, со својата крв да ја величаат Грција.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Е, мои мили, вие треба да научите и тоа задолжително ќе го научите, како да ја употребувате пушката, што речено со други зборови, како да стрелате и како да убивате...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Зарем не ви е жал да убивате мајка... - му рече отец Иларион.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Непријатели биле тие. Тие што дошле во нејзината земја да убиваат.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ми дојде да газам, да убивам. Крикнав. Одвнатре, од стомакот – Крај!
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Меѓутоа, треба да се има предвид дека британската политика во текот на Втората светска војна била, како што известува Черчил, „да го вооружи секој оној што можел да убива Германци“, без разлика на нивните политички програми.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Аналогно на тоа, таква задача имале и британските мисии на територијата на Македонија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Ако можев да убивам за да не бидам убиен; ако можев преку нишанот да ја решавам мојата судбина а не преку божјите заповести и светиот крст, беше дури и праведно да ја ослободам мојата мантија од душевните прегрешенија!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Да сонуваш, значи да спознаваш
да уживаш, страдаш, патуваш
да убиваш, бегаш, леташ
да паѓаш во бездна, во кошмар
да правиш сѐ што правиш и будна
и уште, и многу повеќе
автентично, во боја
(…)
оти сонуваш симболично
сонуваш навистина
сама
- како острово
- како безгрешен зачеток.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Можеби јас сум еден од оние
кои сликаат според соништата
кои одбиваат да ловат, значи да убиваат
со полуотворената уста на стрелата
за да ја наполнат својата
и на своите жени
плодови саможитни што берат
и за нас се молат
да има улов повеќе одошто ни треба
(жените кои мислат поинаку
ги праќаат своите души
на срните да им бидат штитник
на стрелите урок)
за пречек ни принесуваат
богат огрев
богот на гревот ни го ложат пред спиење
за да заборавиме на писокот на жртвите
поостер од остриците во нив набиени
за да гинеме од ноќ во ноќ
непоштедени од грозата на лажната смрт
заблазувајќи им на оние кои писнале
еднаш засекогаш!“
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)