да (сврз.) - неа (зам.)

- Господе, ако постоиш, чувај нѐ од најлошото и стори полни да ни се ранците со леб и топли чорапи да ни греат нозе, цокули дај ни здрави за да не газиме на босо, панталони и топли шинели стори да имаме сите, маршеви по студено и врнежливо нека нема, од бој да се враќаме неповредени, куршум да не не фаќа и лесни да ни се пушките и стори, Господе, што повеќе топол граф да има барем и со малку мевце, комесарот нека не вика и стори кодошите да ослепат, да оглуват и онемат... Амин...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сакаше да знае зошто ги споменав двете имиња.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Оти, рече Хаџи Ташку чкрапајќи му со око на Богатина да не му го дава облогот, зарем умрел стрико Ангеле Јанчески?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
АЦО: Е како кога ништо не е? Сега треба од свој џеб да платам нов ремонт и да им стојам на мајсторите врз глава за да не украдат некој шраф.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
ВРАТЕН ДОЛГ Плодовите на осамена круша горница помеѓу две грпки на невисок рид сторија да не се чуствувам веќе гладен.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Па, сепак, се плашеше да не ја повреди.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Мислев, да не мислам повеќе знаев, неспремно ќе го дочекам денот посакувам парче среќа во злобата ко изгубен зрак од сонцето во снежен метеж...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)