дека (сврз.) - излезе (гл.)

Само, како да направи да си отидат луѓето а пак да не изгледа како тој да ги набркал.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Секој кој ќе го види, или кој чул дека заминал натаму, накај Коритница, ќе си помисли дека заминал натаму, накај Коритница, ќе си помисли дека излегол на прошетка за да си даде одушка по сите овие возбуди, или, пак, дека отишол да запали свеќа на Латинска црква во слава на оздравувањето Лазорово...
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Знајш, што кажуваше поп Петре пред некој месец, дека излегол некој Мариовец и ги брка турските качаци.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Дури ни Спасија не сетила дека излегол.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Тоа беше како привидение, си помислив дека излегол директно од снимањето на некој скап спот што се снима за MTV музичката телевизија.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Ќе речат дека излегле да се видат со селаните.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Сонцето се крева, блеска и Богдан гледа дека тоа излегува на неговото вистинско место, зашто досега секаде каде што шеташе по светот, гледаше дека излегува сè на погрешно место.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Од себе го извади она што му се чинеше како последна сила и со тежок чекор, со раката сè уште притисната на градите, веќе сосема влажна од топла крв, се упати кон оџакот што чадеше...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
И тогаш, кога веќе почна на моменти од болка да ја губи свеста за себе, сфати дека излегол од шумата и дека светлината што ја гледа на некои стотина метри пред себе не е ѕвезда, туку прозорец на осамена колиба.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Актерот после завршувањето на претставата: „Мислам дека излезе предвреме.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Мислиш дека излегол човекот по потребата, на свеж воздух, на цигара...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Ракописот беше спокоен, како со него да беше испишана едноставна порака, известување дека излегла од дома, и наскоро ќе се врати.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А потоа, по малку белина, со сосема поинаков ракопис, стоеја развлечени букви; сигурно биле запишани кога почувствувала како полека тоне во нешто што наликува на сон: „Биди цврста, како и секогаш“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Биди благодарен дека излегоа од тој ѓаволски оган здрави и живи".
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
"Не ме прашувај мене, каде се наоѓаат сега", му велам!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)