„Да сфатиш дека си преживеал е страшен шок. При прифаќањето на тој избор се чувствуваш како да си распрснат во солзи“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Kristine Stiles ПРАГ НА КОНТРОЛАТА destruction art and terminal culture (деструкциската уметност и крајната култура) „е.д.е.н“ „Ние го преживеавме ова доба“, пишува Херцог на Сол Белоу (Below) во едно од своите неиспратени писма.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Не е доволно само да се сетиш. Треба и да се сетиш дека си се сетил.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Мислеше дека си обезбедува една дистанца што, ете, не е тој што шири подли гласови и клевети, туку другите, а тој еве, како пријател, сака да ми помогне.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Некаде подзастануваш нешто да купиш, некаде просто зјапаш и слушаш испомешани дијалози, викања до небото, се втопуваш во средината, која толку многу внесува, та не чувствуваш дека си станал дел од неа.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа значеше дека работникот е во пасива кај претпријатието и дека си ја изел својата заработка преку тој месец.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите прогони се такви, оти прогонува секогаш посилниот, а се повлекува послабиот; теророт се состои во понижувањето, во свеста дека си отстапил, дека си се повлекол, дека ти зеле нешто твое, простор.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во настанов за кој зборуваме нема тајни, барем во оние делови што се однесуваат на мојата улога.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
„Ти не мислеше како јас, другар командант, ама многу случувања потврдуваат дека си грешел.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и јас, иако сум речиси сигурен дека со ништо не придонесов детето да се најде в затвор, сепак се сомневам дека и кај мене може да лежи дел од вината.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како и да е, не можам а да не ти речам: батка, како и обично на прав пат си, иако може да произлезе дека си ја згрешил насоката!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се обвинувам, а истовремено се тешам: не ќе да е така!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Полека го вртеше пердувот низ прстите, не ни забележувајќи дека си ги замачкал со мастилото кое веќе се имаше засушено на наострениот врв од пердувот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
И уште ни кажуваш дека сме ти прираснале за душата, дека си се приврзал за нас до толку што си бил решен, ако треба, и таа твоја бесмртна душа за нас да ја дадеш...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
- Подобро е да молчиш, ќе речеше, оти пеејќи, ем ќе ги изнервираш оние што не сакајќи ќе те слушнат, ем самиот ќе се разочараш од фактот дека си дудук за музика.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
- Како мртов? и не сакајќи, допрел дланка до преврзаното око.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А кога ќе се збрчкаш, анамо лесновска, ќе се сетиш дека си можела да имаш домаќин.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го заборавил попот и наеднаш, со месеци ноќен осаменик, се разжалил над себе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Сакаш да кажеш дека си ме сонувала мртов. - Не, не сум те сонувала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ако биде чиста и внимателно испишана, тоа ќе кажува дека си добра ученичка и сите ќе се гордееме со тебе.“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Драги Илија, писмото твое што си ми го испратил по човеков ми го донесе и многу се зарадвав кога научив дека си бил жив.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Зошто си нем? Но сепак слушам дека си вљубен...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Сигурно е ужасно, мислеше Змејко кога сеќаваш како нешто ти недостасува, кога сеќаваш дека си останал без еден дел од своето тело, кој ти останал некаде незабележано по изминатиот пат зад тебе, во сите изминати денови, а ти си продолжил носејќи му ја празнината, постојано чувствувајќи се прогонет од тој недостаток, сѐ дури вџашувачки неочекувано еден миг не те натера да го побараш, и додека не откриеш дека си останал без него. Каде ли го загубив, мислиш, каде ли?
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Некој рече дека си нашол дружина, а на Башмајсторот ни за тоа не му спомнаа ништо.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мислев дека си доволно современ за да ја разбереш слободната љубов.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
- Знам дека си роден во сиромашна куќа, во некој планински предел на Македонија, знам дека си го напуштил училиштето заради твоите идеи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Сакаш сам да се убедиш дека си мртовец? - Немам желби.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Сега, атентаторе мој, се надевам дека си ги изгонил од себе злите духови.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Зар веруваш дека си слободен? Си бил, ама сега не си.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ама, гравот е знак дека и во твојата куќа заиграла „варјача”, дека си врв од домаќинка и дека, во зависност од тоа како си го зготвила, така и ќе ти помине остатокот од денот до замрачување, а богами и ноќта!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Ептен дека си ти, инаку ќе одев со автобус. Најдобри другари ми се пензионерите“. Мојот другар Баци.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Човекот не закажува па со часови чекаш додека „ординира“ во истата соба, па ги гледаш туѓите проблеми и ти е срам дека си дошол малку волја да „купиш“, за да те поттурне.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ако му докаже на човекот дека Белчо е мирен и не апе, дека си игра со деца, тој ќе го пушти.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Многу се распишав овај пат, ама, ми недостасуваат муабетите со тебе, братче, па вака кога пишвам, имам чувство дека си разговараме, дома кај нас, во дворо.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
„Па, можеби не сосем. Но од твојот изглед - главно затоа што си и млада, и свежа, и здрава, ме разбираш... мислев дека си можеби...“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Јас му велам, „Да не мислиш дека си го купил проклетиов тротоар ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ти веруваше дека си видел еден непогрешлив доказен материјал кој потврдува дека нивните признанија биле лажни.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ти си замисли дека си видел парче хартија кое непобитно ја докажувало нивната невиност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Зашто, употребувајќи го тој збор, човек признава дека си игра со реалноста; потоа, со повторна употреба на двомислата го брише тоа сознание; и сѐ така во бесконечност, и со лагата секогаш еден скок понапред од вистината.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Подоцна, можеш да се правиш како тоа да било само трик и дека си го рекол само за да ги натераш да запрат и дека не си го мислел навистина.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Се исмеа пашата:
- Будала! Знам дека си дошол за тоа!
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
5. ИБРИК СИ Е, АЛИ БАРДАК - но дека си има сред вазните рода како реликвија музеите го вардат непуштајќи го да оди по вода...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Симон, со време, залегнал во Долнец и, како што ми кажуваше Лена, тој самиот велел дека си разгазил свои патеки и дека, дури, немал потреба да среќава многу луѓе и дека, дури, чувствувал зазор од појавувањето на некого.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Да си висок значи дека си добар и попустлив, нема што!
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Ама не ми е жал. Нели ти кажував дека си го нејќев огненото име.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Кога дојдоа, кадијата ја соопшти положбата и ги покани да помогнат и тука да се доврши работата, а за да ги убеди дека си стои на зборот, им напиша од своја страна тапија од своите чефлизи во Рувци и Алданци, а беглербегот им напиша повелба, дека им ги подарува сите дванаесет села од Старо Мариово сосе луѓе, за вечни времиња и ги прави мариовски бегови со сите беговски права, поставувајќи им само два услова: да се потурчат и да најдат чаре и начин да се победат бунтовниците.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Чув дека си варел тазе комовица... Ти знаеш, колку сум мераклија.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Поп Петко разбра од пазарџиите дека си дошле во Прилеп и дека си кинисале, од други разбра дека се вратиле во Дуње; од трети дека ја поминале Црна, а последните му рекоа дека се вратиле од манастирот да запалат по една свеќа и веќе се зададоа здола Сидорка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На спеш'л – намаление, со тоа што плаќаш редовна цена, а мислиш дека си прошол поефтино.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Парата драстично го менува човекот но не го менува табиетот на волкот нешто малодушно те оддава од внатре да покаже дека си ѓубре од човек
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Само што фрли поглед кон мене допрев до твојата мувлосана душа и можеби изгледа немилосрдно во неа сакав да направам масакр Велиш дека сум недостоен за тебе конечно за нешто да бидеш во право влегов во твојата самобендисана душа и сакав безмилосно да направам масакр Се плашиш од смртта ко ѓавол од темјан но не знаеш дека си одамна мртов го чуствував твојот трулеж одвнатре и повторно сакав да направам масакр
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Мојот манук веројатно ќе шизне кога ќе слушне за преграткава, му реков на суртукот за кого бев помислила дека си ти.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А ние рикавме, божем ни е многу жал дека си оди.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Господи, јас навистина се посомневав дека си начнат веќе од страдот и дека вистинската болест ќе наиде малку подоцна, кога ќе заборавиме на неа; кога ќе ни се измолкне од вниманието.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Знам дека си имал можност да се запознаеш со многу работи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Бранот ми ја донесува очекуваната, сепак ненадејна слика – и додека се препознавам во неа, јас знам дека си играм, играм и уживам во слатката несовршеност на постоењето.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
„Знам дека си љубопитна, ќерко. Затоа заспиваш.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Чекори покрај колоната и сѐ уште не може да поверува дека е слободен и дека си оди дома.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
За ракописот на татко ми да не ви раскажувам. Тој вели дека си го расипал со пишување рецепти.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Е, тоа што заклучила дека си паметен и воспитан, згрешила, - згрме Мечка со гласот што му мутира заради пубертетот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- Ех, - рече Проедросот. - Знам дека си имаш работа, бериќетот се бери сега.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
„Затоа излегував пешки... Ме нервираше тоа што не ме забележуваш, а не можев да поверувам дека си некое спи-пиле...“
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Знам и дека си простивте една на друга засекогаш оти кога ја крена главата и пред да ги спуштиш твоите усни врз нејзините, целата икона на Богородица се осветли од светлината што извираше од твоите очи! Сите жени се потргнаа, а и јас со Пеличка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Знам дека си одам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Дојде возот и веќе знам дека си одам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се сетив дека си ја влечам болеста и тоа ти е.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Рјазин пцуе, се лути дека си умрел без прашање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Гледаш дека си згрешила, ама нема место за исправање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зборуваш за деца, а не смееш да кажеш дека си дошла по детето свое.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Светот - свет е, а ти - крв и рана, кој го слути твојот жеден плам, и кој слути дека си фонтана кога ноќе поминуваш сам.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Ми се чинеше дека си го слушам срцето како ми чука, не таму каде што му е место, туку некаде во грлото.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дали беше тоа моето срце или на Мила, која беше најблиску до мене, не бев сигурна.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)