дека (сврз.) - камен (имн.)

Тој ветер раскажува дека светоста на народот е јазикот и дека камењето сега раскажува за него. ***
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тогаш дошол Доце Срменков во везена кошула и им рекол дека камењата им се готови, утре ќе можат да се вратат во Кукулино со благослов на благодушниот Панделиј Каламарис.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Попусто се џапал и попусто се пенел пијаниот Куно, тие двајца биле посилни и од млад бик, меѓутоа Онисифор Проказник го смирил некако - ќе се налутат домаќините и ќе ги остават без камења.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Добро знаел Хадријан дека има еден црн ветер кој доага од една густа дамнина и кој никогаш не може да го стигне - животот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
И речено е дека каменот ќе минува низ стотици животи.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Започна да трага – отпрвин незабележително, потоа сѐ понервозно; на третото зајдисонце, пред гробот на мачениците во апсидата на мартириумот, еден од доушниците му дошепна дека каменот е сокриен во домот на трговецот Моше, синот Азаев, во еврејскиот кварт.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Фактот дека Каменот на мудроста е изедначен со Duchamp и со Невестата, дека Duchamp е поистоветен со Меркур, дека coniunctio oppositorum на парот Брат- Сестра го дава Каменот на мудроста, дека местото на оваа таинствена трансмутација и спојување е умот - сето тоа наоѓа потврда во една кратка реченица од алхемискиот кодекс Artis auriferae: „Умот... е место на раѓањето на парот Брат- Сестра.“
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Сега ни е потребен уште само еден чекор за да го зацврстиме нашите заклучоци.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)