Меѓутоа, нешто подоцна, после некои дваесетина минути, забележав дека килимот веќе не е рамен и безживотен туку дека се претворил во поле од раздвижени и разбранувани влакна слични на движењето на морските саси или на пченичното поле изложено на ветар.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Така ми се причинија и овие нешта што Игбал ги кажа за ткајачите и разбоите, можеби и затоа што првпат ги слушнав тие зборови и сè дотогаш не знаев дека килими можат да се изработуваат на тој начин.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)