дека (сврз.) - компјутер (имн.)

Врз база на ова, Rychlack заклучува дека компјутерите никогаш нема да размислуваат со предикација - значи, со биполарна опозиција, и така ние никогаш нема да можеме да го користиме моделот на Kelly во вештачката интелигенција или во литературата за процесирање на информации.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тука постојат две идеи: таа на интрисичка спротивност, и таа на контекстуална спецификација на значењето (т.е. тоа дека значењето на еден конструкт може да биде дадено со разгледување на поширокиот контекст во кој тој е во однос со другите конструкти). Rychlack претпоставува дека компјутерите не само што не можат да повикаат контекст на овој начин, туку исто така не се во состојба да размислуваат во спротивности (при што тој ја зема нивната булова природа, како што е погоре објаснето).
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Откако ја усвоивме Searle-вата интуиција дека самиот процесор нема разбирање, тогаш треба да заклучиме дека компјутерот кој извршува програм е машина различна од оголениот хардвер.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тие прават разни скаламуции со броевите на кредитните карти, телефонските пораки и автоматските информациони машини. Св. Витус вели дека компјутерите целосно управуваат не само со болниците, банките, воздушниот сообраќај и со системот за итни повици туку и со превозните системи, семафорите и водоводните и електрични услуги - буквално секој систем што вклучува голем број на луѓе и богатства.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој страсно тврди дека компјутерите конституционално не се способни да го извршат единствениот човечки вид на когнитивна активност која што тој ја именува „предикација”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
На пример, секој „знае“ дека компјутерот е бинарна „hardware“ машина која едноставно извршува листа од „softњare“ инструкции, споредувајќи чисто формални облици од симболи. Сето тоа е погрешно.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Јазикот на теоријата на информации исто така често се применува на билошки системи. Rychlack прави особено чудна грешка во своето инсистирање дека компјутерите се ограничени на она што тој го нарекува Булова логика, којашто тој ја карактеризира со користење на исклучителната (екслузивна) дисјункција.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
” Мораа да се појават Jobs и Wozniak, со визијата дека компјутерите ќе ги употребуваат сите.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тоа не се само фантазиски творби. u А мислевме дека компјутерите се за desktop publishing и за уредување текстови.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Вистина е инаку дека компјутерите за нешто такво сега за сега не се технички оспособени, но реализацијата на тоа во ништо не ги спречува.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)