дека (сврз.) - лутина (имн.)

Умееше да ти се умилкува, да те задева и да те повлекува сè додека не го добие она што го сакаше, знаејќи дека навистина не мислеле да го казнат и дека лутината во гласот била лажна.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Одамна знаеше дека лутината, бесот и нервозата го прават поконцентриран и посигурен во себе си.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Ми се чинеше дека лутината ми е иста како онаа божјата кон народот Израелски, та помислив: ’По цел ден ги ширев рацете кон вас, непослушен и инаетлив народе!‘, и во својата горчина, тогаш за миг ве напуштив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Познавајќи ја долго време, Ѕ очекуваше дека лутината нема да ѝ помине брзо.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)