Тоа можеме да го постигнеме само тогаш кога сите тие народности ќе разберат дека слободата не е во тоа како државата се именува, туку кој ја држи власта во неа.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тие не верувале дека слободата на Македонија може да се извојува преку национална револуција.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Осеќаш дека слободата е некаде блиску до тебе и не знаеш што да направиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По само неколку денови сите три сфативме дека слободата што ја имавме е залудна без Трендафил...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Во тој период ние двете многу се расправавме, најчесто околу парчињата облека.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Зарем неговите стихови не се читаа пред десетици илјади луѓе во солзи и надеж дека слободата е близу.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Неговата поезија, како кристализиран повик на еден цел народ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Ова мнозинство чувствуваше дека слободата работи против него.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Ние знаеме дека сме „осудени на слобода” и дека тоа е ситуација на огромен ризик.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Она што се случи во постмодернитетот е тоа дека слободата е прифатена како наша судбина.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Сега во богатите земји постои мнозинство луѓе коишто се чувствуваат подобро со сите ризици што ги вклучува слободата и стоењето на сопствени нозе; тоа мнозинство се чувствува подобро ако не ги плаќа порезите и откажувајќи се со тоа од сигурноста што ја нуди државата.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тогаш Младотурците рекоа дека слобода носат за секого, комитите нека си се вратат по дома: да живееме сите братски и во слога.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Моравте, или барем требаше да знаете дека слободата е во нас, во луѓето, во нашите уверувања.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Најмногу навикнати на туѓи господари и знамиња, а најмалку на своето, на старото древно знаме уште од војните на Скендербег, во 15 век, тие често го криеја, во чеизот на невестите, во двојните дна, под подовите, го соѕидуваа, со надеж дека слободата ќе го развее.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Тогаш ми се стори дека слободата е најголема во сонот и дека најмногу се исплатува да се бориш за сонот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ова ненадејно појавување на хуманизам и отвореност на умот во масовни размери беше нешто ново.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
МАСОВНИОТ ИНДИВИДУАЛИЗАМ Е НОВИНА
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
МекЛуан и Фуко јасно покажаа дека слободата зависи од контролата над технологиите што досегаат до мозокот - телефоните, печатот, неврохемикалиите, екраните.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)