Одиш од куќа до куќа, посредуваш со убав збор; премолчуваш што треба да се премолчи, а кажуваш и нешто повеќе таму кајшто има место да се каже и кога работата е готова, среќна си како ѕидарот пред новоизградена куќа, зашто и ти нов дом си створила.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Доцна сфатив дека срамот е нишката што нѐ поврзува сите и знакот според кој се разликуваме едни од други. Според некаков морал.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Знаеја и младите дека ашик нашата заедница не поднесува, дека срам од љубов во неа не бидува.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)