дека (сврз.) - ваков (прид.)

„13 „Alien abduction syndrome“ („синдром на киднапирање од вонземјани“) е појава „озаконета“ во психијатриската пракса во САД, и инспиративна е за многу рецентни SF филмови.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Притоа, не станува збор ниту за некое подоцнежно вметнување на спорната одломка во текстот на житието, затоа што истиот текст се јавува во секој од околу 50 списоци на житието.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Освен тоа, словенските народи одржувале голем број контакти со други народи, кои веќе долго време познавале и применувале писма од најразличен тип: од силабариум, преземен од Евреите кај Хазарите, со кои Словените биле во блиски трговски врски, до алфабетот кај Грците, така што не е тешко да се претпостави дека ваквите контакти и запознавањето на други типови писма овозможиле подготвување на солидна почва за настанок на словенското писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дикинсон препознава дека ваквите појави се узор за остварувањата какви што се ТВ серијата Досие Х која се покажува како „креативна употреба на параноја“.14 Масовните хистерии се составен дел од масовната култура - дури и еден од нејзините најважни аспекти.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Како резултат на овие деловни политики, голем број земјоделци останаа без егзистенција и се приморани своето производство да го насочуваат кон други полјоделски култури.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Ѓорѓиевски одлучно истакнува дека ваквиот игнорантски однос на државата е апсурден и несфатлив, особено кога се работи за земјоделски култури кои се од стратешки карактер за националната аграрна политика, култури од кои се добива загарантиран доходовен производ, во случајот, шеќер.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Не е важно, дали сме спремни за коренити промени, важно е дека ваквите промени мора да се поттурнат напред, да се движиме во тој правец!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
” Да претпоставиме дека ваквото искуство не го задоволува прашувачот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тоа е виртуелна реалност!
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Претпоставувам дека ваквите дистинкции се стекнуваат, и тоа се стекнуваат рано.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Завчера сестра ми ја закопавме со мака. Гробарите ги фрлаа лопатите и зборуваа налутено дека ваков дожд никогаш не се паметело досега.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Меѓутоа, во случаите каде генуината креативност е здружена со употребата на канабис, Пет и Бол веруваат дека ваквите личности се однапред подготвени за своите задачи и биле креативни и пред употреба на дрогата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„Се плашам дека вакво нешто може многу силно да влијае врз Даниел“, рече Бил со својот длабокозвучен глас.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Се разбира дека ваквата постапка не може исцело да ги задоволи ниту потребите на „Стремеж“, ниту пак да ги објави бројните искушенија пред кои се наоѓа творецот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Уште една позитивна промена е тоа што сега страните имаат можност да покренат постапка за мирно решавање на индивидуален спор и кога не е исплатена плата (чл. 2 од ЗИДЗМРРС/14), како поповолно решение од претходното кое нормираше дека ваквиот спор може да се поведе само при неисплата на најниска плата, а се допрецизираше и потребата од заедничка согласност на страните во спорот за решавање на индивидуален спор пред арбитер (чл. 28 од ЗИДЗМРРС/14).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Прво, утврдувањето на само еден критериум (од 20 работници) без оглед на вкупниот број на вработени кај работодавачот се чини како превисока минимална граница, посебно ако се има предвид дека ваквата формулација може негативно да се одрази при отпуштањата кај оние друштва со помал број на вработени, каде обврската за информирање и консултирање воопшто нема да биде спроведена.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Можеби поради некои околности во кои не сме упатени таа извела заклучок дека ваквиот податок е беззначаен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Отсекогаш верував дека ваквите разговори нему многу му годат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не само што верувам туку и тврдам дека ваквата размисла па дури и осуда на сопствената судбина постојано ти шеташе по врвот на јазикот но ти не сакаше (јас знам дека не ти недостасуваше храброст) да дозволиш таа осуда на сопствената судба да се појави разголена и обесчестена пред погледот на изненадениот љубопитник каков што бев јас.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ако било се толку чисто и безгрешно зошто тогаш едниот од нив, или двајцата, се поколебале?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сигурно сфаќате дека кога ги спомнувам желбите и блиските, не мислам на пријателите од училишниот двор или на соучениците од клупите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или во прашање беше нешто сосема друго?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега веќе гледам дека ваквите размисли не биле само обид за договор со иднината.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И покрај мојата наклонетост кон таканаречените олеснителни околности искрено речено сметав дека ваквата увереност на Даскалов не му соодветствува на она што се случило.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
А во овој мој рапорт пред Боге од Бањи уште додадов: - И за едно чудо нејзината женска големина останува секогаш иста.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури се повеќе верувам дека ваква желба е присутна кај секој поединец под претпоставка дека ја поттикнуваат слични потреби.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
В ред, можеби Даскалов ја кажува вистината кога вели дека пред донесувањето на каква било одлука треба убаво да се размисли.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Има моменти кога ќе сфатиме дека не сме во состојба да најдеме вистински одговор за некое прашање што не измачува.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури и ако посветата на цртежот укажува на можноста Марија Мартинс да послужила како прв модел за “Etant donn�s...” што можеме да сфатиме од таа информација?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Со оглед на начинот на кој “Големото стакло” и “Etant donn�s...” биле реализирани за да бидат во меѓусебна концептуална врска - ова последново е визуелна манифестација на елементи што само апстрактно били дадени во претходното - може да се рече дека ваквото согледување е од пресудна важност за нашето разбирање на двете дела. 114 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дали сметаат дека ваквиот начин ги збогатува нивните животи?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Дали овој начин на однесување кон другиот е како скроен за нив?
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Сега ми е јасно дека ваквите занимања исклучително ги привлекуваат геј-мажите.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И што е најчудно, чувствувам дека ваквиот наш однос јас не ќе можам нималку да го изменам.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, во тоа свое прогледување и ослободување тој исто така виде дека ваквиот избор е најтешкиот за луѓето и дека луѓето најчесто и најжестоко се борат не за духовното, туку напротив, за материјалното.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Сметаше дека ваква вест без друго може да причека, по можност и да се премолчи.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во доцните часови заѕвони телефонот. Изостреното претчувство ѝ кажуваше дека ваков абер толку доцна не доаѓа за арно.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Докторите констатираа дека ваквата состојба е последица од преголемата употреба на хормонска терапија, која Рада со години ја користеше заради забременувањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Простете, ама лично мислам дека ваквата тенденција се влече уште од почетокот на девеесетите години.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Корисниците исто така би можеле многу полесно да ја увидат разликата помеѓу супстанцата која се смета за прилично безопасна и останатите дроги од кои државата и понатаму се обидува да ги лиши.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Гил ван Брусел, начелник на Одделението за наркотици при Министерството за здравје во Амстердам, смета дека ваквиот пристап претставувал клучен фактор за успехот на холандската политика: „младите можат да ја купуваат дрогата во кафулињата и да видат дека е релативно безопасна. Тие исто така можат да видат дека здравјето на уживателите на јаките дроги е сериозно нарушено“.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Значајот на боите во алхемијата ќе го разгледаме подоцна.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Во овој момент треба да се спомене дека ваквото изложување на боите (cauda pavonis, паунова опашка) на Посветеникот му ја најавува непосредно претстоечката синтеза на сите одлики и елементи што се соединети во Каменот на мудроста.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Многу работи од тие што му ги раскажуваше Татко ги слушаше првпат, а знаеше и тој други, но сметаше дека ваквите мисли ги оддалечуваа од главниот проект, па затоа на крајот категорично рече: Или ќе работиме на откривање на опасните турцизми или ќе се откажеме.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Можеби оваа изјава вешто ве потсети на некоја епизода од серијалот „Зад границите на возможното“, но фактот дека ваквите ситуации ги решавав со селотејп и парче хартија, неочекувано брзо ме ослободи од тешкиот глобален товар врз спорниот патоказ.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Знам дека ваков апел на својата окупирана јавност треба да упатат сите независни интелектуалци на сите завојувани и сѐ уште незавојувани страни, но јас го упатувам во свое име.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Нејзиниот поглед имаше продолжено траење и тоа само во дел од мигот по кој се враќаше назад со нешто одземено од мене како зрнце песок (скриена или заталкана мисла, спомен, копнеж, што ли?), а времето беше прекратко за тоа задоволство бидејќи веднаш потоа повторно го чувствував тој допир на погледот според ритамот на отворањето и затворањето на нејзините клепки (сфатив кога веќе станавме едно, дека таа знаеше да ме гледа и со затворени очи и ми велеше дека ме гледа не како што ме сака, туку ме гледа таков каков што сум, и дека таа таков ме сака) и сè така во продолжено траење, а јас бев сигурен дека ваквиот поглед беше упатен само кон мене и дека само за мене тој можеше да биде таков со нијанси на галовност во допирот кој во тој момент беше физички, или така ми се чинеше, кога веднаш потоа или можеби во тој ист миг ќе ја почувствував мекоста на нејзините ситни прсти во таинствена игра на моите слепоочници.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Стравот дека вакво нешто би можело повторно да се случи ме натера да сфатам дека повеќе никогаш нема да можам да уживам во друштвото на оние кои имаат необичен поглед.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Им велам на моите сонародници дека ваквите шеги не ми се драги, бидејќи Америка сега е мој дом, а Американците мои сограѓани.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Сепак сметав дека ваквите разлики не се клинови што можат да го раздвојат поваленото стебло.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тогаш за првпат сфатив дека ваквото однесување всушност и не може да ја нагрди.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но редно е сепак да додадам дека ваквото мое размислување произлегува од познатата навика многубројните наши болки и страдања да ги споредуваме наоѓајќи токму во тие споредби утеха.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А ако одговореше потврдно веднаш ќе додадев дека ваквиот нејзин карактер го обожавам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ѝ бев рекол на Катерина дека ваквите манџурии може да потсетуваат и на руски боршч.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Познато ми е дека ваквите пикантерии посебно го соблазнуваат нивниот началник и пријател Грофот – ми шепотеше во увото Јана.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Впрочем на ваков начин размислував само откако ќе си го поставев она неискусно а сепак исполнето до врв со болка прашање: Што ќе правам ако некогаш ја заварам празна собата?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А кога ја заврши тирадата мене ми се обеси на вратот и им довикна на неканетите туѓинци во нивниот извештај да натокмат дека ваков акт на интимност не водела таа само со еден туку со двајца.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но тоа го правев само во моментите кога ќе се исплашев дека ваквите изблици на среќа може и да секнат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- И не треба да го игнорирате – рече Грофот – сомнението е многу корисен советник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но тоа не значи дека ваквите разговори ме прават среќен.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност чувствував дека ваквата моја двосмислена констатација се вклопува во шемата на Грофот и на неговото гледање на случајов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но тој лично верува дека ваквиот суд не може да се однесува за вистинитоста и за значењето на зборовите забележани од спомнатиот монах.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зошто да крие, таа си мислеше дека ваквото неговото однесување нема да потрае вечно!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Инаку, кој би можел да нѐ увери дека ваквото однесување не е плод на злата намера поттикната од желбата да се создаде неред и да се нарушат воспоставените односи.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Затоа и се осмелувам да тврдам дека ваквите изјави не личат на вас, Семјон.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Веќе имам забележано, и тоа од поодамна, дека ваквото мое однесување ми помага на грижите да гледам како на отпадок што можеме со другото ѓубре да го натрупаме во најлонска кеса и да го фрлиме во контејнерот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Веројатно помислувала дека ваквото соочување со вистината ќе може да го доведе засекогаш во ред нејзиниот Генерал.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Да го натера, што се вели, да се исправи пред вистината за да може повторно да го заземе заслуженото старо место во нивната заедничка домашна среќа.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Со надеж дека првите десет броја на Маргина беа само “почеток на едно долго пријателство”, и со ветување (уште едно, дадено на несигурна почва!) дека вакви “авторефлексивни излети” ќе има сѐ помалку, задоцнето ви го честитаме влегувањето во новата и “филмска” 1995-та. Г.Н. Ом 4 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И не веруваше дека вакво полуживотно може да пее; уште помалку да му ја погоди омилената песна.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Тајното гласање беше забрането а демократијата беше прогласена за непогодна за југословенската шема на работите.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Нивните анализи покажале дека ваквиот "вештачки ‘федерализам’ бил проследен со забрана на сите политички партии и со инаугурирање на италијанскиот фашистички систем на една државна партија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Тоа е она што ми се допаѓаа кај Рцевски во неговите делови од Attiice: многу се “рајлиевски”.  К: Иако јас мислам дека ваквата употреба на музиката која е наклонета кон публиката и тоа го признава претставува спротивност на она што ми се чини дека го прави револуционерниот став...  Б: Не сум сосема сигурен...  К: ... затоа што го задржува статус кво-то и го менува.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Не сум знаела дека ваков какол имало и меѓу луѓето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еве како изгледало ова масакрирање за кое конзулот истрчал да го извести валијата и да го предупреди дека ваквите злосторства на полицијата и војската треба да се спречат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)