Маврово, со нашата куќа среде ливадата, опкружена со густа шума, со потокот што тече крај куќата, со срните што нѝ доаѓаат во близина, со ѕвезденото небо што ноќе слегува толку ниско што ти се чини дека можеш да набереш грстови сјајни ѕвезди, сето тоа изгледаше како вистински рај наспроти пеколот во Скопје.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Жештината во градот беше толку тешко залегната што понекогаш ми се чинеше дека џиновска бетонска плоча има над него наместо небо.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)