дека (сврз.) - воопшто (прил.)

Кога почнав да ја пишувам оваа книга идејата беше во неа да биде застапена само Ласа (преку нејзините записи и сеќавањата засновани на нејзините раскажувања) и мојата исповед за вината што ја чувствувам поради нејзината смрт.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Ми помогна да разберам дека воопшто не е лесно да ги поделиш емоциите со публиката.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Расцепот меѓу нејзиното „вистинско јас” и нејзиното тело е живописно изразен во следниот извадок: Да ме приклештевте, тоа ќе расипеше сѐ, ќе ме увереше дека вас ве интересира единствено моето анимално тело и дека воопшто не ви е гајле за оној дел од мене што е личност.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Толку тешко може некој себеси да се фати „на дело”, што ќе бев во искушение да признаам дека воопшто постојат овие, во суштина неелементи на искуството, да не бев понекогаш во ситуација случајно да ги забележам во акција кај другите, а тие да не ми ги пријавиле.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Некои ја одречуваат дека воопшто постои.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
- Значи, затворот е докажан факт, а уметноста е небулоза допрва што треба да се докажува дека воопшто постои?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
На овој закон може да му се забележи дека воопшто, како основ за дискриминација не ја предвидува различната сексуална припадност, туку наместо тоа постои мошне срамежлива формулација „припадност на маргинализирана група“, иако заштитата на оваа ранлива категорија требаше да биде вметната во овој Закон според препораките на Европската Унија, а законодавецот вешто ја избегна.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Егото на господинот Гроздановски стануваше сè пополаскано, така што лесно заклучи дека воопшто не згрешил што решил да го земе кучето.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И без да се поздравите, сигурни сте дека рацете му се потат, дека воопшто остава впечаток на нечист човек.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Во моментот кога нецрниот човек ќе стане свесен за тоа, тој единствено може да види дека битката ја изгубил пред да сфати дека воопшто влегол во битка.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Таа вештина им овозможува толку брзо дејствување, што нападнатиот бидува совладан пред да сфати дека воопшто бил нападнат.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
По патот јас му зборував за тоа дека Земанек е сосема изменет и дека живее со друга жена; мислам дека воопшто не ме слушаше.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Сакав на Луција да ѝ кажам дека воопшто не ми е грижа ни за нејзиниот народен дух, ниту за партијата што го брани, и дека сѐ што сакам е да ја фатам за рака, да ја прегрнам и да ја одведам некаде каде нема ни народен, ни добар, ни зол дух, ни партии; на некој остров каде ќе можам до мила волја да ја бакнувам во папокот, да пијам вино од таа слатка чаша на нејзиниот стомак, да ја опсипувам со милувања и бакнежи; но не смеев да кажам ништо затоа што Луција гледаше сосема разочарано во мене, ме мразеше, ме презираше поради мојата недекларираност, поради отсуството на здрав корен во мене.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И потем почна да ме моли; ме молеше како мало дете, целосно инфантилно; клечеше на колена пред мене, ми ги бакнуваше стапалата; рече дека бара само да му дозволам да ми го открие стомакот; дека ништо друго не бара и дека ме моли само на половина час „да му го позајмам стомакот“ (токму така рече, господин судија!); рече дека ми ветува дека воопшто нема да ме гибне со рацете; јас се смеев, оти предлогот беше луд; „Јан Лудвик“, му реков, „Ние сме возрасни. Какви ти се тие глупости?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Дај немој да ми кажеш дека сум се омажил за некој што мисли дека ова е убава санитарија“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Како момче што е само дома, кое бара романса со идеалниот дечко, кое замислува колку добро би си поминало ако само успее да се потсреди, да се облече и да излезе... само за да сфати, кога ќе стигне на тоа место од соништата, кое навистина е населено со геј-мажи, од кои сите до еден слично како него бараат романса, дека тие вистински геј-мажи некако се погрешните геј-мажи, дека воопшто не се оние што си ги замислувало кога отпрвин мислело на излегување – така и геј-литературата што ја напишале геј-мажи, за да одговорат на потребата од отворено, експлицитно претставување на геј-мажите, на геј-животот и на машката геј-сексуалност што самите геј-мажи мислеле дека ја сакаат, честопати излегува дека е погрешната геј-литература, понезадоволителна за нејзините геј-читатели отколку негеј-културата што геј-мажите веќе си ја присвоиле и ја преозначиле за да им ги изразува копнежите и соништата144.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дај кажи дека не е тоа!
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го нагласувал ироничниот однос на Антигона кон светот на машката моќ, однос типичен за жени што, рекол Хегел, ја искривоколчуваат универзалната цел на владеењето за лична цел преку сплетки.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Здраво посрамен и понижен, како и со чувство на разголеност и на непријатност, ќе се обидев да се извадам од глибот, ќе си го повлечев предлогот и ќе го уверев дека не сум мислел и не сум гледал како што треба кога сум го пофалил предметон – макар што не сум сигурен дека воопшто можев да се извадам од толку упадливо откривателна грешка, откако веќе ја направив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Што, на крајот на краиштата, покажува едно такво одрекување, ако не дека воопшто стрејт-општеството е, всушност, многу понеотворено за настраните деца, особено за настраните деца кои сакаат да си ја обзнанат различноста од стрејт-децата, отколку што понекогаш нѐ тераат да мислиме?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Џон забележуваше и искажуваше едно верување што е распространето и трајно меѓу геј- мажите од постоунволската ера, верување што и самиот го имав порано, верување за кое нè учеа дека треба да го сметаме за политички неопходно, како и за политички напредно – односно, дека хомосексуалноста е сексуална ориентација, а не стил на живеење и култура; дека е начисто хомофобично геј- мажите да се претставуваат како носители на некои посебни типични или стереотипни одлики; дека сите геј- мажи се поединци; дека за нас не може да се генерализира како за група; дека воопшто не се разликуваме од нормалните луѓе.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Токму таков ироничен однос кон машката власт, имплицирал Хегел, бил подлога на Антигониниот отпор кон законот и ѝ овозможил да си го оправда, без потреба да се повикува на никакво поопшто начело, пркосот кон државата. ‌Џуди Гарланд не е Антигона.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А ако сакаш стрејт-другарите да те прифатат како еден од нив, и покрај тоа што си настран, мудро е да одрекуваш дека сакаш да му припаѓаш на нешто друго освен на општеството воопшто“.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Можеби барем ќе сфател дека политиката на иронија не се ограничува само на жените, односно на биолошките жени, и дека неа не ја отелотворува најдобро трагедијата, туку токму дисидентските односи на публиката на мелодрамата, конкретно односите на геј-машката публика кон женската мелодрама, а со тоа и настраната, инклузивна, благонаклонета идентификација на машката геј-култура со неа.328 ‌Во секој случај, ако некаква иронична позиција е она што им е на геј-мажите заедничко со жените и ако ироничното идентификување со жените е она што ни овозможува да извлечеме поуки за политичкиот пркос од гламурозната изведба со која Џоан Крафорд ги одигрува мајчинските мачеништво и абјектност, тогаш можеби тие наши женски идентификувања се идентификувања што не само што не треба да се обидуваме да ги скриеме в плакар туку треба и ревносно да си ги прогласиме за свои – да ги сфатиме, да ги цениме и да ги негуваме.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Без женски петлиња и кралици, ве молиме“.427 Остро реагирајќи на ваквиот тренд, геј-научникот по право Кенџи Јошино објави речовита критика на „покривањето“, склоноста на стигматизираните групи да ги обзнанат своите различности, но да ги минимизираат значењето и видливоста на тие разлики за да бидат прифатливи во поширокото општество.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но, да бил Хегел ноќта на закопот на Џуди Гарланд оној петок, на 27 јуни во 1969 година, меѓу кралиците што се насобрале пред гостилницата Стоунвол кога онаму полицијата правела рација, можеби ќе пеел друга песна – под претпоставка, се разбира, дека воопшто знаел да пее.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Младите настрани, ни се вели, лесно се вклопувале во младинската култура; не сакале да ги етикетираат, не чувствувале потреба за посебен, особен општествен свет и не се идентификувале со геј-културата.426 И добро е тоа, би рекол, зашто општествената цена на инсистирањето на сопствената различност од нормалните луѓе е баснословна кога немаш избор, освен да се интегрираш во хетеросексуалното општество – зашто веќе не постојат битни геј-алтернативи на стрејт-светот, сега штом урбаните инфраструктури на геј-животот се во голема мера растурени.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, не само што сум му се огрешил на вкусот; сум открил таму и нешто срамно за целата своја личност, вклучително и за својот сексуален субјективитет – нешто што дотогаш не го насетувал дури ни мажот со кого живеев и спиев веќе некое време. (Добро, можеби потајно цело време се имал сомневано, но, ене, сега имаше несоборлива, гадна потврда.) Ако тоа што ни се допаѓаат некои културни предмети и артефакти може да ни ги открива не само вкусовите туку и идентитетите, така е зашто нивниот естетски стил го прoбликнува цел симболизам, кој досегнува до родот и сексуалноста – симболизам што е и опиплив и мошне тешко објаснив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најдобра опција е последната. Првата опција едноставно не се исплатува, а за втората сметам дека воопшто не може да биде изведена.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Петар сметаше дека воопшто не е важно да се спомене кому Тој прв му се покажал во својата победа над смртта.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Се чинеше дека воопшто не трепнува додека сончевите зраци му се впиваа во темните, речиси црни очи. Како да не беше жив.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Je t’aime! Je t’aime, papa!
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Додека се собираа за заедничка семејна фотографија, а неговата поранешна жена се правеше дека воопшто не го гледа, ќерка му, шушкава и намирисана, свежа и радосна, му притрча и го бакна во образот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Најпосле еден од чиновниците, некаков си дури помошник на шеф на канцеларијата, веројатно за да покаже дека воопшто не се прави важен и дека се познава дури и со пониски од себе, рече: „Нека биде така, наместо Акакиј Акакиевич, јас ќе приредам забава и ве поканувам вечерва кај мене на чај: сосема случајно, денеска ми е именден“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ја проверивме мовта меѓу тулите и утврдивме дека воопшто не е чепната.“
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Се случува неочекуваното. Ја губиш потврдата од другиот дека воопшто некогаш имал љубов за тебе.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тоа било илузија, утеха дека воопшто нешто имаш.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Порекнаа дека воопшто некогаш сме го имале. Станувај, рече Фокс.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Грешката не покажува дека воопшто нема имплементирање.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Колку и очекувано да забавуваше нејзината комика, заклучив дека воопшто не успева да ме насмее.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Има чувство, знај да го најди вистинскио материјал, вистинската кожа, постава, боја и да ги направи чевлите онакви за нивниот сопственик да заборај дека воопшто ги носи.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Сакам да кажам, не верувам дека воопшто некогаш бил употребуван за нешто. Токму тоа и ми се допаѓа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Од друга страна, кога интервјуто би било класично (разговор, диктафон и сл.), не верувам дека воопшто би можело да биде изведено, согласно со рамките најпрво на мојот, а потоа и на твојот идентитет; емпириски е докажано дека таквиот разговор со малку среќа во најмала рака би завршил со непријатна тишина, со раскинување на сите договори и чекање евентуално да се признае сопствената грешка, до следниот чекор, контакт.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Очигледно беше дека воопшто не е заинтересирана за нашиот разговор.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Забележав дека воопшто не бев вознемирен кога открив дека по нашиот грабеж столовите пред спомнатата кафеана ја доживеаја тажната судбина на заточеници врзани со долг синџир што дежурниот келнер некаде по полноќ го спротнуваше од потпирка до потпирка и најпосле двата краја ќе ги составеше за да ги заклучи.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Напротив, тој продолжуваше со изнесувањето на своите заклучоци.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се чинеше дека воопшто не ги следи моите објаснувања.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ако сака да биде искрен кон себе си, не би можел да тврди дека воопшто очекувал ваква покана.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Уште да додадам дека воопшто не се изненадив кога забележав дека некоја туѓа мисла ми се прикрадува настојувајќи да ми се прикаже како моја.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Тие заборавија и дека воопшто припаѓале на некој круг и дека во склопот на тој круг патувале и доживувале.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Нели, дури ни името не му го спомнуваше? Како да беше мртов. Или загинат во Војната.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И замисли си, наеднаш Рајна ми вели дека воопшто не ја интересира со кого спиел, и немало воопшто да ја спомнува оваа љубов на Генералот ако не се случило она што се случи - неговото убиство.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Изгледа ти годеше дека воопшто не страда по оној нејзин предавник и поштар.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ролан беше голем преварант! Не рековте така вие самите, Иван Степанович?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А можеби Ролан Јаковлевич навистина самиот кренал рака на себеси, како што рече Ракоткин!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Убиецот веројатно би тврдел дека воопшто не бил на местото на злосторот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Зар не слушна што ти реков за оној Ракиткин“? прашува таа оџагарена во мене.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Знаев дека можеби треба да покажам и некои знаци на љубов кон неа, ако сакав да добијам барем малку љубов од свекрвата за возврат.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Кога подоцна му ја споменав оваа епизода тврдеше дека воопшто не ме погледнал и дека сè ова јас сум си го измислила, дека многу преувеличувам, а кога се подналути, дури ме обвини дека лажам.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се нагласувала и потребата таков договор да биде поддржан и од страна на "главните сојузници и другите заинтересирани влади".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Стејт департментот укажал дека воопшто не гледа благонаклоно на таа идеја од причина што за Бугарија, како непријателска земја, сега е неприкладно „да склучува договори или други меѓународни акти, во период кога таа е под контрола на Сојузничка комисија“.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Она што ни е потребно не е компјутер кој би заштедил работа, туку компјутер кој ја зголемува работата што треба да ја извршиме, исто така и досетки, како и Џојс кој открива мостови таму каде мислевме дека воопшто ги нема, и кои нѐ претвораат не во приемници, туку во уметници.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но парадоксот е во тоа што дури и кога живеев во Советскиот Сојуз, се чувствував како некој раскажувач на приказни, па така ништо во суштина не се промени.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дури можам да кажам дека воопшто ништо не се промени.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Како да е легнат во улогата на некое будалиште, но се покажа дека воопшто не е будала.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Секако, со сите што разговарав, меѓу кои беа и сестрите, другарките и родителите, ми рекоа дека воопшто не е паметно да го сторам тоа.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Пак глумиш дека ти е многу тешко и дека воопшто ти е гајле за мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Мислеше дека воопшто не ми прилега и дека не е доволно добар за мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Таа ми рече дека воопшто не треба да се секирам зошто тој имал клуч и сега веќе се наоѓал во станот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Многу - исто така сериозно ѝ одговорив.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Умее таа да се снајде со нас, што дека сме Скорпии и Водолии.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Гледаш? Има иста таква ѕвезда и иста таква птица, ама погледни внимателно и ќе забележиш дека воопшто не се исти.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Јас мислам дека воопшто не ѝ е тешко. Така само зборува.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мила смета дека нивните казни не се којзнае колку паметна работа, а јас сметам дека воопшто не се.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оти таа, и покрај казните, се однесува секогаш на ист начин, како што нејзе во моментот ѝ одговара, а потоа ќе ја издржи казната и пак по старо.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Иако изгледаше дека воопшто не се сомнева во вистиноста на мојата приказна: - Згоден тој твој Игбал? - ме праша сериозно.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)