Кажуваше дека навечер, од собата во која спиеше Хајнерле, се слушало нешто како шепотење, или како пеење, или како липање.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Како да ме очекуваше иако сушност Утринава не ме беше поканил туку само беше рекол дека навечер можам да го најдам во таа кафеана.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Велат дека навечер со факел во устата предводи глутница мачки со вжарено накострешено крзно и заедно подметнуваат пожари.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Кога влегла во собата, видела како неговите усни бавно се поместуваат, испуштајќи едвај чуен звук, како да пее нешто неразбирливо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Коле велеше дека навечер излегувала.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)