Ете го мојов план накусо: ние треба да почнеме со копањето уште веднаш, та до пролет да ја свршиме оваа работа, ако сте согласни, — заврши иницијаторот на бегството Никола Каранџулов и застана да ги слушне своите другари.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ќе го искршиме првиот ќунк на парчиња и ќе ги раз'рваме другите по него и така ќе се промолкниме еден по друг. А ми рекоа дека надвор од двориштево ѓеризот е ѕидан со плочи, четвртаст и толку широк што не ќе има потреба да го прошируваме.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Исто така ќе нагласи дека надвор од партизанското движење, не постои друга политичка активност во Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Овде, на „Монпарнас“, е многу тивко, дури се зачудувате дека надвор се наоѓаат триесетина колосеци, дека во станицата чекаат за патување илјадници и илјадници патници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во еден момент беше сигурен дека надвор е бел ден, а во наредниот беше исто толку сигурен дека е рог темница.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Само се вознемири од помислата дека Рози можеби лежи до него на креветот, иако од нежножолтата светлина, што отсјајуваше на таванот, можеше да потврди дека надвор сонцето грее, но не знаеше колку е часот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
По звукот на утринската тишина и по светлината што влегуваше во собата сфати дека надвор заврнал снег.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога за момент го тргна погледот од папирусот, сфати дека надвор веќе паднала ноќ.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Дали поради загреаноста од пишувањето или пак поради нешто друго, му се причини дека студот што го чувствуваше утрово некако намалил и кога погледна низ прозорчето, виде дека надвор почнало да вее снег.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Под пријатната тежина на покривките нејзиното тело беше благодарно топло, заштитено од навестувањето на студената белина, како бисер во школка.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој не ни видел дека се стемнило оти право пред него беше полната месечина, влегуваше низ тесното прозорче и со некој отсјај на наврнатиот снег, кој само го насетуваше овде во собава, некако пригушено, а сепак јасно му ги осветлуваше зборовите што ги напишал.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Уште од мали нозе ги учат луѓето дека надвор од кругот е неминовниот пад.....
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Бојан го запрета убаво жарот, си го закопча палтото, ја крена јаката, зашто завивањето на ветрот во оџакот стануваше се посилно, што значеше дека надвор веќе не е пријатно за шетање, ја зеде секирата што беше закачена на еден клин во тремот и излезе надвор.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Сме те зеле у средина, можиме и да те сомелиме! објаснува Петра и за да го промени разговорот плашејќи се погрешно да не ја сфати Митра шегата, уфрла дека надвор излегол и Дине Бочаровски, на ава, ама и вреден бил, ја крпел бараката, во омјасот се гледало дека му е добро, ама дека првата ноќ не сме се покажале како луѓе, а и на добро излегло Вака барем сам си има кујќа! заврши Петра.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Коста Ципата станува свесен дека надвор е веќе ден, инаку од каде оваа разредена светлина овде кога не гори огнот?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Морам да се присетам што зборувавме. Ми рече дека надвор почнало да врне.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Пилешки копани и крилца во ориз.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Никој не може (па колку и да настојува тој никој) да го разувери дека надвор не врне.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И на крајот, сé невозможно се преплете.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Ако на човекот му велеа дека надвор е многу топло, тој ја облекуваше бундата.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)