дека (сврз.) - овде (прил.)

Но, само да потсетиме дека овде говориме за периодот кога сѐ уште релативно добро се живееше и условите за работа на работниците беа добри, а кршењето работнички права беше поретко и затоа луѓето мислеа дека ним не им е потребен синдикат.2 Познато е дека ССМ, главно, се финансира од уплатата на членарината од страна на своите членови-синдикалци.3
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Претпоставка е дека се погреши во политиката на воведување на новиот начин на зачленување бидејќи, кога луѓето ќе се прашаа поединечно „дали сакаш да бидеш член на синдикат?“ многу полесно велеа не, отколку да.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
На младината и се сервираа погрешни мисли и зборови: дека овде е тешко да се обезбеди подобар живот, па тие плашејќи се од тешкото, трк кон запад!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Знам, судејќи по студенилото на сивилото дека овде ни месечина ни сонце не греат. Сѐ како да е небо.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Макар колку луѓе да среќавав по движењето во центарот, па и по улиците на Келн и на неговата станица, која сама за себе претставува посебен град, не можеше да се забележи, барем видливо, дека овде навлегла макси-модата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Само Германците од Баден, само оние од Штутгард, се викаат Шваби а и Германците надвор од оваа покраина знаат дека овде живеат Швабите, кои се многу трудољубиви и штедливи луѓе.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Се чувствува дека овде сè се движи, сè се испреплетува, секој некаде трча, ита; тука се среќаваат и нашите цистерни, со кои се влече мазут и нафта и уште многу други коли, зашто овде се наоѓа и нашата слободна зона...
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Има постојано гости од Југославија. (Навистина, на патот имаше расфрлани отворени југословенски конзерви и празни кесички од „арго“ супи, па тоа ни беше уште една потврда дека овде летувале наши луше.) Од Катерини се спуштивме кон широката атинска магистрала и го забрзавме патувањето.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Имено, се чини дека овде таа фасцинација повеќе го 30 okno.mk замрачува отколку што го продлабочува увидот во функционирањето на општествената стварност.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
— Ќе ги најдеме и ние нели ги најде Бахтијар, — му проговори Иге на Ѓорчета: — Тие што ќе останат живи знаат дека овдека поминаа потерите и ќе ја прејдат Црна ноќеска, ќе не побараат нас.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Така тој Делчев, некој Сандански, и ред други умни глави решиде да работат за ослободувањето на Македонија.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ѓорче се замисли и долго ги слуша грмежите од бомбите. Му се стори дури дека го гледа и чадот од нив во гората под Добро Поле.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Еве јас шо сакам да ти кажа тебе: ти сигурно разбра во Бугариа дека овде кај нас во Македонија постои една организација, која а нарекоа Внатрешна македонска револуционерна организација.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
За Татко, покрај фактот дека во воената гимназијата во Битола се школувал неговиот вујко Фетхи-беј Окијар и си ја беше сврзал таму судбината со Ататурк, значајно беше и сознанието дека овде, во ноември 1908 г., дефинитивно е усвоено латинското писмо на неговиот албански јазик.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Сепак мора да констатираме дека овде постои разидување помеѓу регулативата и праксата, па затоа постои големо незадоволство кај работниците од крутоста и неефикасноста на трудовиот инспекторат, кој повеќе е доживуван во пракса како сервис на работодавачите отколку како бранител на работничките права кога истите тие (континуирано и систематски) се кршат.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
И згора на тоа, сепак, толку ме одвлекуваат по себе што заборавам дека овде сум легнал да заспијам, а не да го мислам: несмисливото.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Така, луѓето во Брезница веќе со години беа отрпнати на тоа дека овде не само што никогаш ништо не се случува, туку нема ни што да се случи.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Кога тој ќе дојде, ќе види дека резето на портата од надворешната страна не е ставено, а портата не се отвора, ќе се сети дека овде нешто не е во ред.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Колку одамна се случувал тој живот кога нејзините боси нозе ја кршеле утринската корупка од прав по патеките во полето; колку денови или години поминале пред она нејзино откритие соопштено со горчина: дека овде под Сина Скала никогаш нема видено ни траг од своите траги, бидејќи отсекогаш ги немало и не биле?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа утро, кога првпат разговаравме за трагите што никогаш не можеш да ги забележиш овде, под Сина Скала, надвор врнеше дожд, јас не отидов на училиште, а денот беше сосема беззначаен бидејќи сиот беше собран во една парталава сива облека; потсетуваше на изнемоштен изѕемнат бедник; стоеше под стреата и тоа пред самиот прозорец.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Едно попладне Винсент ван Гог на својот брат му пишува писмо во кое ја опишува лудницата во Сен Реми: „Те уверувам дека овде ми е добро и дека привремено не гледам никаква причина да дојдам во Париз.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имам сопче со зеленосиви тапети, со две зелени завеси со боја како вода, дезенирани со многу бледи ружи, освежени со тенки крвавоцрвени цртички. …прилично ме обзема страв од лудилото кога ќе ги видам одблиску оние што боледуваат од него, каков што многу лесно можам и јас да станам во иднина.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Вам секако Ви е познато дека овде во Софија деновиве се основа Македонско научно-литературно друштво: Вистина, засега околу него се собраа десетина луѓе, но ако не се преземат соодветни чекори и не се протера Крсте Мисирков од Бугарија, тоа за кусо време ќе го опфати грото од македонската бројна емиграција…
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Се добива дури впечаток дека овде Мисирков непосредно конверзира со студентот Македонец и член и претседател на ТМОК во С.Петербург и еден од членовите-основачи на МНЛД.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Фер би било да се предупредат, дури и најблагонаклонетите читатели, дека овде има некои дозлабога здодевни, почетнички и деликвентни пасуси, а во исто време најмногу што можам да се надевам е дека, иако претенциозни, приглупи и необмислени, како што сега изгледаат (а и тогаш), овие приказни, со сиот свој невоедначен тек, сепак ќе бидат од корист како илустрација на типичните почетнички проблеми при пишувањето прозна фикција, и предупредување за некои пропусти што помладите писатели веројатно би сакале да ги одбегнат.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
МЛАДИЧОТ: Не. Ми рекоа дека овде ќе добијам нов.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
„Ах... ах... Ах, гледам дека овде ќе биде весело; не сакам кај Ек!“, се јави младичот.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Обнажиме, обнажиме!“, повикаа сите гласови. „Јас ужасно, ужасно сакам да се обнажам!“, викаше Авдотја Игнатјевна.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Знам дека овде нема ѕвезди и месечина...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Александар никогаш не се залажуваше со тоа дека овде, во визбата на стариот покриен пазар, инаку мал бисер на архитектурата на отоманските господари, нема кој да го види како се среќава со бивш политички затвореник.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
- „Се надевам дека овде има телефон“ -рече Марија. - „Секако“ -ѝ рече жената. - „Таму ќе ви покажат“.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Марија потрча кон влезот на зградата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Знам колку вредам и знам дека овде никој не поседува толку многу, за да го исплати.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Можеби на никој до сега не му текнало дека овде се кријат главните причини за душевно растројство.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ми ги тргнаа розевите очила и ми потенцираа дека овде се носат црни.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Забележа дека овде беше истиот мебел кога ја посети книжарницата за последен пат во 1936 година, но на истите рафтови само сега разбирливо продефилирале низ рацете на многу генерации други, нови, нови стари и сосема нови книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Чувствуваа дека овде ќе се соочат со незавршените битки во историјата, особено во доменот на балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сонував дека овде ќе се вратам, да ги побарам вистинските книги, книгите кои му се потребни на Балканот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски еднаш му рече на Татко дека нема ништо покомплетно од неговата библиотека на тишината, нема подобар пријател од тишината што никогаш не изневерува.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Угледни посетители на книжарницата велеле дека овде владеела вистинска мистерија, каде што можела да се најде книга која повеќе не постоела!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
„Од каде знаете дека овде сé е стварно?
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Да ги предупредиме сега сите оние заспани духови дека денес повеќе од кога било е јасно дека овде станува збор за намера општеството да се варваризира.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Решена да одам напред по секоја цена На полна месечина Во последна мена На моето присуство му нема смена, знаеш и сам А долу под мостот валкана река тече без срам Упатувам поглед да проверам дали чека на нашата судбинска средба Мерам, премерувам, двапати мери Еднаш скокај Нашево некогаш немаше споредба Минаа годините кога заљубени мислевме дека овде е вечноста овде е рај По силата на гравитацијата понесена дознавам дека овде всушност е нашиот крај 2005
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Не е важно што не се загубил, само не знам како начул дека овде во градов Егејците имале нешто како Одбор, како таму, во Гаково, вели.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Како не можат да сфатат дека овде никого не ќе намамат?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
ЉУБА: (На Мешаев) Не мислете дека овде кај нас е прифатилиште за ненормални.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
А? Мислиш дека овде е местото да се каже тоа?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Него, ај со ред... Дали некој би поверувал дека овде нема кучиња што безгрижно се шетаат по улици?
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Не сакам ни да се замарам со другите спортови зашто на крај ќе искочи дека овде има поише спортисти од жители.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Дефинитивно вака стојат работите за еден човек што не е зимурлија: Не е тачно дека овде има само две годишни времиња: зима и јули.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Ако се земе у обзир дека овде живее 0,5% од светското население и све тоа се подели и помножи, се добива податок дека овде има пеес пути поише вода по глави становника него било каде.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Велеше дека овде, ако се негуваат добро, можат дури и палми да никнат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Дилерот со уметнички дела, Hidenori Ota, вели дека неговите млади клиенти „немаше да знаат дека овде се сместени делата на Warhol и Hockney, ако немаше контроверзија.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Не треба овде да си го испробуваме крекањето ниту да си ја вежбаме смеата. И на крајот се пошегував.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Затоа ѝ реков, онака, неодредено, дека овде на Алејава на великаните треба да бидеме сериозни, дури и внимателни.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Како воопшто го издржуваш овој одвратен, бездушен град кој не поседува минимум критериуми и којшто се пали бескрајно бавно и накнадно, ко фитиљ во цртан филм, и сѐ што имаме од него се тие комично гарави лица наутро во огледалото, ко проклети потсеќања дека овде сѐ е џабе и дека немаме шанси?
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
НОРА: Стоички. M СТОИ = ИЧ KICK, ко што вели мојот пријател од лабораторијата за бесполово размножување.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Но и да го знаев тогаш тоа што подоцна се дозна зар ќе бев поумна или поправедна?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сметам оти она, кога татко ти место да ја сослуша Родна замина да ги лади лубениците, требаше да биде за мене првиот сигнал дека овде работите не се докрај чисти.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можам јас лозјето да го земам и негледано. Ќе му го дадам веднаш сенетов за борчот, на кадијата (Тргнува назад.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: (Доаѓа.) Го нема! Хм, хм! А Спиридон ми рече дека овде ме чека.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
БОРИС: Зошто не кажа дека овде е поголема?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Така на пример, Кант за не(среќа) вели дека за нештата по себе не може да се зборува, на тој начин зборувајќи за нив; или Витгенштајн од Tractatus-от објаснува извесни факти за структурата на јазикот, светот И врската помеѓу нив, со поента дека таквите факти не можат да се изразат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Очигледно е дека овде постојат општи теми кои заслужуваат внимание; сепак, сега немам намера да расправам за нив.1 Мојата цел е да проценам (или барем да започнам со тоа) на кој начин еден современ философ се вклопува во оваа схема: Дерида.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој смета дека кога не би постоеле некои зборови што го имаат добиено значењето по директен пат, непосредувани со други зборови, тогаш тврдењата не би имале одредена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Вие се чини дека овде опишувате еден вид внатрешна алхемија каде што очигледно не се доgмите на една религија кои ја хранат душата на вашиот татко, туку светлината која тој ја донесуваше од стрмоглавите сруштања во длабините на самиот себе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ѕil existe quelque chose comme une mе, elle tаit certainement l; il ne tenait qu nous de savoir la deviner, lеfflеurеr. Vous semblez dсrirе l une sorte dаlсhimiе intriеurе о visiblement ce ne sont pas les dogmes dunе religion qui ont nourri lmе de votre рrе, mais la lumirе quil ramenait арrѕ de vertigineuses descentes en lui-mmе. Ce langage de lmе que vous lisiez dans le bleu de son regard et jusque dans ses silences est sans doute la meilleure duсаtiоn spirituelle quil pouvait vous donner; et vous ne la dсririеz pas aussi merveilleusement si vous nеn aviez pas fait vоuѕ-mmе lехрriеnсе. Et en regardant par la fеntrе quelques coins de ciel bleu qui sont en train dарраrаtrе арrѕ lоrаgе, je me dis que сеѕt certainement cette duсаtiоn l que vous avez vоuѕ-mmе dоnnе vos enfants. Hlnе Lejbowicz 3 марt 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На сон да го имаше видено не ќе поверуваше дека овде ќе го најде Љакето кого Шишман го тепаше каде што ќе достасаше.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не сум знаела дека овде имало и подземни возови...
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)