Следен од непријателски борбени авиони додека летал над Индискиот Океан носејќи важни пораки, тој го приврзал за себе својот митралез како тег и скокнал од хеликоптерот во длабоката вода, заедно со пораките - крај, рече Големиот Брат, за каков што не е можно да се размислува без чувство на завист.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во браздите на сивите кори се враќаше живот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа отидов да се санкам Распенет снег и лица на млади жени додека летаме покрај порти што зјаат А низ црвените кругови од уличните светилки фрчат гласови или бушави глави Збунети лавови што скокаат низ обрачи од оган.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Патниците се бројат на прсти додека лета возот од исток кон запад, и обратно. Движењето на луѓето е ограничено.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Гламните беа силни само додека летаа по воздухот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
И смрекарките што дојдоа однегде крескаа гласно додека летаа со џапања.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Истиот оној впечаток го имаше тој и при третиот истрел, тој сега речиси и како да си го виде своето зрно, додека леташе како оса и како се закопа во бедрото на она стршилиште, изнаоѓајќи го одлично во виулицата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)