Ренесансните уметници се спасуваа со ублажување на проблематиката, додека астрономскиот и географскиот свет стануваше сѐ поголем, додека содржините на верата се абеа, додека беше напаѓан политичкиот и општествен поредок - владееше, неминовно кусо време, канонот на класичната уметност.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)